Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Lost (2004–2010)



Πρώτη φορά που είδα Lost ήταν το 2005 που ήμουνα στρατό. Ενθουσιάστηκα με τα 2-3 επεισόδια και σκέφτηκα πόσο απίστευτη είναι η σειρά αλλά πολύ περισσότερο ποιες μπορεί να είναι οι απαντήσεις στα μυστήρια του νησιού κλπ. Ο πιλότος της σειράς είναι απίστευτος άνετα βάζει κάτω ταινίες προορισμένες για την μεγάλη οθόνη, βέβαια με 10+ εκατομμύρια θα ήταν αμαρτία να μην κάνει κάτι τέτοιο. Έκατσα λοιπόν και έκανα μαραθώνιο όλη την πρώτη σεζόν και μπορώ να πω ότι είναι από τις λίγες φορές που ενθουσιάστηκα τόσο πολύ είχα να νιώσω έτσι τολμώ να πω από τότε που είδα σαν παιδάκι ST:TNG. Μέσα λοιπόν στον ενθουσιασμό και την αποκορύφωση αυτού σκέφτηκα ακόμη ποιο έντονα πλέον τα μυστήρια του νησιού και τα μυστικά των ηρώων κάποια παράξενα φαινόμενα και την σημασία τους, αν όλα συνδέονται με κάποιο τρόπο και στην τελική αν υπάρχει κάποιος παραβολισμός και κρυφά νοήματα. Ανυπομονούσα να αρχίσει η δεύτερη σεζόν και σκεφτόμουν πέρα από όλα τα άλλα τι είναι εκεί κάτω; τι είναι εκεί κάτω; Με το που αρχίζει η δεύτερη σεζόν τρώω , όπως και όλοι μας πιστεύω, την φρίκη από το σοκ και το δέος των αποκαλύψεων και μετά αρχίζω και αναρωτιέμαι για πολλοστή φορά  για όλα αυτά τα μυστήρια και τα μυστικά των ηρώων ακόμη ποιο έντονα και κλπ. Ε, οκ ως εκεί ήταν για εμένα σιγά σιγά η αγωνία άρχισε να γίνεται εκνευρισμός και στο τέλος διακωμώδηση και απλά κάτι σαν μια συνήθεια φιλτραρισμένη πλέον από περιέργεια και πραγματικό ενδιαφέρον σαν μία άρρωστη σχέση στην οποία παραμένεις επειδή παραμένεις χρόνια. Μετά από έξι χρόνια λοιπόν τελείωσε το Lost και είναι κάτι που θα ήθελα να πω ώστε να εκφράσω την γνώμη μου και την ίδια ώρα να είμαι κατανοητός. Η σειρά παρέμενε σε υψηλά επίπεδα σε όλους τους τομείς ιστορία, παραγωγή, ηθοποιία, εφέ, φωτογραφία απλά οι παραγωγοί κάνανε ένα πολύ μεγάλο λάθος: Όταν παρουσιάζεις ερωτήματα και τα απαντάς προσθέτοντας ακόμη μεγαλύτερα ερωτήματα  τότε είναι σαν να κοροϊδεύεις τους οπαδούς σου.  Ειδικά όταν τους λες ότι παρ’ το και ερμήνευσε το όπως σου αρέσει με βάση τις δικές σου μεταφυσικές ανησυχίες πιστεύω ότι πραγματικά ξεφεύγεις από τα όρια του τι πρέπει να είναι μια σειρά μυστηρίου. Στο κάτω κάτω ας κάνανε δυο κύκλους αντί για έξι και μετά να τελείωναν και με τα χρήματα που τους δώσανε για άλλους 4 κύκλους να γυρνάγανε κάνα ντοκιμαντέρ  για τα μυστήρια των πυραμίδων, τη κρυφή ζωή του τρυποκάρυδου και την ζωή μετά το θάνατο κλπ. Για το τελευταίο επεισόδιο δεν θέλω καν να πω πόσο βλάκας ένιωσα που συναντηθήκανε όλοι μαζί για να προχωρήσουν έτσι απλά… Για αυτούς που δεν έχουν δει την σειρά (υπάρχουν;) η βασική ιστορία έχει ως εξής: Επιζώντες από μια πτήση βρίσκονται σε ένα παράξενο νησί, εκεί ζούνε παράξενες καταστάσεις, κάποιες μεταφυσικές. Την ίδια ώρα τα άτομα έχουν μυστικά και περίπλοκο παρελθόν και φαίνεται ότι το παρελθόν γίνεται κοινό και συνδέεται σιγά σιγά με τους ίδιους επιζώντες αλλά παραδόξως και με το ίδιο το νησί. Καταλαβαίνω ότι ο τίτλος της σειράς είναι Lost και ότι δεν είναι χαμένοι μόνο επειδή δεν ξέρουν που βρίσκονται αλλά ότι είναι χαμένοι ουσιαστικά σε όλα τα επίπεδα , συναισθηματικά, σχέσεων, ψυχολογικά κλπ και επίσης καταλαβαίνω ότι υπάρχει έντονος παραβολισμός ώστε να μπορεί να ενσωματώνεται και ο τηλεθεατής στην εμπειρία αλλά έλεος έπρεπε να απαντήσουν οι καταραμένοι οι παραγωγοί τα ερωτήματα που έβαλαν, όχι τόσο στο ότι θα απαντήσουν στις μεταφυσικές μας ανησυχίες (δεν είναι θρησκεία, δεν είναι φιλοσοφία, δεν είναι υποκουλτούρα) αλλά για να ξέρουμε τι έγινε στους ήρωες που παρακολουθούσαμε για 6 γαμημένα χρόνια ρε ζώα!

Αρνητικά: Η σειρά κάπου στην δεύτερη προς τρίτη σεζόν άνοιξε, άνοιξε, άνοιξε και στο τέλος το έχασε.

Θετικά: Πέρα του συγκεκριμένου αρνητικού στοιχείου η σειρά είναι από τις λίγες με τόσα πολλά να δώσει στο μέσο τηλεθεατή, όλα είναι απίστευτα προσεγμένα και φαίνονται μοναδικά. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο γεγονός ότι οι ηθοποιοί ήταν διαλεγμένοι από όλο τον πλανήτη (χωρίς πλάκα), μια πραγματικά ανεπανάληπτη εμπειρία.

Ξεκάρφωτο: Έκανε τόσο εντύπωση το Lost και ιδιαίτερα οι χαρακτήρες του, που οι Weezer το άλμπουμ τους του 2010 το ονόμασαν Hurley με εξώφυλλο τον ίδιο αφού κατά την γνώμη του συγκροτήματος είναι ο ποιο cool χαρακτήρας που υπήρξε ποτέ στην τηλεόραση. Πλάκα στην πλάκα ο χοντρός είναι από τα ποιο cool τοπάκια εκεί έξω.

Με λίγα λόγια: Αν απαντούσαν τα ερωτήματα που έθεσαν η σειρά θα ήταν σημείο αναφοράς για τα επόμενα 10 χρόνια αφού ότι άλλο σε αυτή την σειρά δεν είναι μόνο άψογο αλλά και πρωτοποριακό ειδικά το Cast και οι επιμέρους ιστορίες.

Για όλη την σειρά 3/5

Για όλη την πρώτη σεζόν και το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν 5*/5



























Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

dontmindme