ο χρόνος αλλάζει τα πάντα...

Το τελευταίο καιρό έχω αλλάξει τον τρόπο που βλέπω σειρές...
Βασικά όταν είναι παλιά δεν υπάρχει θέμα αλλά όταν είναι νέα πλέον περιμένω πρώτα να τελειώσει ο κύκλος και μετά  να την δω.
Επίσης πρέπει να πω ότι έτσι είναι λίγο ποιο εύκολο όσο αφορά την ευχαρίστηση αλλά πολύ ποιο δύσκολο όσο αφορά το χρόνο.
γιατί οι σειρές θέλουν χρόνο...
Και ναι χρόνος δεν υπάρχει...
Παλαιότερα ήθελε χρόνο και χρήμα για να βρεις τους τίτλους που θέλεις και αργότερα με το ίντερνετ ήθελε σίγουρα αρκετό χρόνο για να βρεις και αποκτήσεις αυτό που θέλεις...
μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα αντιστρέφονται ε και ξέρεις τι ακριβώς δεν μπορείς να κάνεις
καμιά φορά νομίζω ότι είναι τρομερά ειρωνικό ότι μπορώ να αποκτήσω μια σειρά σε λίγες ώρες σε πάρα πολύ καλή ποιότητα  και να μην έχω χρόνο να την δω...
Και έτσι αποφάσισα από εδώ και πέρα να γράφω και για ταινίες οι οποίες είναι σίγουρα ποιο μικρές σε διάρκεια ακόμη και από 5 επεισόδια μιας σειράς.
άρα αν και ήθελα να γράφω μόνο για σειρές δυστυχώς δεν γίνεται... και τώρα θα γράφω και για ταινίες...

Ρομπότ, ΑΙ,Sci-Fi…και η υπέρβαση

Με αφορμή το artificial intelligence από την σειρά extant και βέβαια δεκάδες άλλες ταινίες και σειρές θα μιλήσω λίγο για τα robot, το AI και άλλα παρόμοια.

Αυτό που θέλω να παρατηρήσω είναι ότι ή τεχνητή νοημοσύνη AI δεν είναι το ίδιο με την ρομποτική. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε αν όχι ορισμό έστω μια περιγραφή για να μην μπερδευόμαστε.

Το ρομπότ είναι ένα μηχάνημα το οποίο μπορεί να κάνει μια εργασία με επαναλαμβανόμενη ακρίβεια και επιτυχία. Κάποιες φορές θυμίζουν ανθρώπους στην μορφή ή/και στην συμπεριφορά και κάποιες φορές όχι.

Η τεχνητή νοημοσύνη είναι η μη ανθρώπινή βιολογική νοημοσύνη. Συνήθως σχετίζεται με συμπεριφορά και αποφάσεις και όχι φιλοσοφία

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα και στις δύο επιστήμες. Νομίζω ότι η ρομποτική είναι ποιο κοντά από ότι φανταζόμαστε στο να επιτύχει ρομπότ όπως βλέπουμε στις ταινίες και τις σειρές. Πολύ λένε ότι σε 20 χρόνια πολλές δουλειές θα ΄γίνονται από ρομπότ. Ελπίζω πραγματικά να έρθει αυτή η μέρα…. Η ρομποτική δεν αφορά μόνο την εργασία εάν δηλαδή ένα ρομπότ μπορεί να μαζεύει τα σκουπίδια από το δρόμο αλλά και την αισθητική εάν δηλαδή αφού μπορεί επιτυχημένα να μαζεύει τα σκουπίδια και όχι τον σκύλο σου ή να του πέφτουν τα μισά έξω η αισθητική του παραπέμπει σε άνθρωπο ή κάτι παρόμοιο ώστε να μας φαίνεται ποιο φυσικό… το θέαμα, γενικά σαν ήδος είμαστε υπέρ του ανθρωπομορφισμού μας φαίνεται ποιο ανάλαφρο και κανονικό.

Έτσι είναι τουλάχιστον ίσης αν όχι και μεγαλύτερης σημασίας ως προς το εμπορικό του κομμάτι το ρομπότ να δείχνει ανθρώπινο και μπορώ να πω ότι  ενώ έχω σαν δεδομένο ότι ρομπότ θα κάνουν εργασίες έστω απλές σύντομα θέλω να παρακολουθήσω και βρίσκω ποιο συναρπαστικό την αισθητική του όλου θέματος όταν δηλαδή οι εργασίες γίνονται σαν να της κάνει άνθρωπος και την ίδια ώρα μοιάζουν και με άνθρωπο. Δεν ξέρω γιατί αλλά όταν είδα ένα γιαπωνέζο επιστήμονα να έχει φτιάξει ένα ρομπότ που εξωτερικά θύμιζε γυναίκα και το δέρμα ειδικά αλλά και το πρόσωπο και η φωνή της και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου ενθουσιάστηκα ποιο πολύ από το ρομπότ που μπορεί πλέον να βγάζει μωρά από την φωτιά…. Δεν θα μπω καν στο «τα ρομπότ μπορούν να βλάψουν τους ανθρώπους» και ότι άλλο αφορά κώδικα συμπεριφοράς γιατί κάπου εκεί έρχεται και η τεχνητή νοημοσύνη. Απλά να πω ότι στο ρομπότ προγραμματίζεις συμπεριφορά και την ακολουθεί απερίσκεπτα δεν υπάρχει ηθική μα τυφλή υπακοή… μέχρι βλάβης.

Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ακόμη μακριά κατά την γνώμη μου γιατί ακόμη ίσως δεν έχουμε τα μέσα ή την υπολογιστική δύναμη για κάτι τέτοιο. Λένε ότι ποιο κοντά στο να επιτύχουν κάτι τέτοιο αυτή την στιγμή είναι τα προγράμματα συμπίεση- αποσυμπίεσης με την έννοια ότι πρώτον παίρνουν κάτι το συμπιέζουν και αποσυμπιέζουν χωρίς να χάσουν πληροφορία και δεύτερον μπορούν να συμπιέσουν διαφορετικά με το ΄τύπο του αρχείου δηλαδή άλλη συμπίεση τρώει ένα αρχείο κειμένου και άλλη μια φωτογραφία. Αυτή η ελαστικότητα του αλγόριθμου να κάνει την συμπίεση ανάλογα με το αρχείο ίσως είναι μια πρώιμη μορφή τεχνητής νοημοσύνης. Αλλά σίγουρα έχουμε αρκετό καιρό ακόμη έως φτάσουμε σε ταινίες του στυλ εξολοθρευτής και ξανά λέω όχι τόσο από θέμα ρομποτικής αλλά τεχνητής νοημοσύνης.

Η τεχνητή νοημοσύνη μπαίνει όσο ποιο γρήγορα γίνεται στην ζωή μας απλά ακόμη λειτουργεί ανα πεδίο και όχι συλλογικά με άλλα λόγια το πρόγραμμα που εσύ μιλάς στο κινητό σου  και το ρωτάς για κάνα καλό εστιατόριο και επειδή έχει δει ότι σου αρέσουν τα κινέζικα την επόμενη φορά σκέφτεται έξυπνα και σου βγάζει τα κινέζικα πάνω πάνω στην λίστα δεν σημαίνει ότι μπορεί να μάθει να οδηγεί το αυτοκίνητο σου εκεί χρησιμοποιείται άλλο πρόγραμμα, μέχρι λοιπόν οι αλγόριθμοι να είναι τέτοιοί που να προσφέρουν την προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου νου σε μάθηση και αποφάσεις δεν μπορούμε να μιλάμε για τεχνητή νοημοσύνη…

Ο συνδυασμός ενός ρομπότ που μοιάζει με άνθρωπο με τεχνητή νοημοσύνη ακούγεται τέλειο αλλά είμαστε ακόμη τουλάχιστον 40 χρόνια μακριά εκτός και αν γίνει κάτι πολύ ποιο γρήγορα.

Είναι λοιπόν αυτό ο τελικός προορισμός ή αποκορύφωμα της ανθρωπότητας; Ε όχι δα! Τόσες ταινίες έχουμε δει το θέμα δεν  είναι να έχεις το τέλειο ρομπότ με την τέλεια νοημοσύνη ή μια σούπερ νοημοσύνη που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα  το θέμα είναι να μπορούμε να ξεφύγουμε και εμείς από αυτό το σώμα που πεθαίνει μέρα με την μέρα και να βιώσουμε την αθανασία…. Ναι μπορεί να είναι σοκαριστικό και λυπηρό για κάποιους αλλά ο απώτερος στόχος είναι αυτός… να γίνουμε οι θεοί του εαυτού μας.

πέρα απο το θρησκευτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, οικονομικό και ότι άλλο σοκ που μπορούμε να παθαίνουμε με  τους εαυτούς μας άτρωτους, αγέραστους και ότι άλλο στερητικό α υπάρχει πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ίδια η φύση και αξία της ανθρωπότητας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα τεχνητά παιδιά μας. Δεν μαθαίνουν μόνο αυτά από εμάς (που ελπίζω να μαθαίνουν να είναι καλά και όχι κακά γιατί αλλιώς την κάτσαμε…) μαθαίνουμε και εμείς για εμάς για την φύση μας. Γιατί κάθε σοβαρός θεός ξέρει απόλυτα τον εαυτό του….

Ένα ωραίο άρθρο

http://www.quora.com/How-close-are-we-in-developing-a-real-AI

Η αρχή και το τέλος του φυσικού μέσου

Ήθελα να ονομάσω αυτό το κείμενο Γιατί το γαμημένα τα δισκάκια είναι τόσο ακριβά; αλλά δεν υπάρχει νόημα πλέον οι καιροί διαφοροποιούνται και όπως πάντα μένουν ίδιοι μέσα από την διαφοροποίηση τους.

Τελικά αυτό το κείμενο σε λίγα χρόνια θα φαντάζει σαν ιστορική παλιατζούρα-κείμενο που θα κάνουν σαν μουσειακό υλικό για έκθεση ιδεών της Α’ γυμνασίου. Και αυτό γιατί πλέον το φυσικό μέσο φτάνει ή έχει φτάσει στα χειρότερα από θέματα νούμερων και πλέον ο περισσότερος κόσμος ψωνίζει online και είτε αποθηκεύει τα αρχεία στον υπολογιστή ή σε κονσόλα ή κινητό ή tablet ή οτιδήποτε άλλο ψηφιακό τρόπο μέσο θα υπάρχει. Πριν αναλύσω ένα δύο σημεία για την επικράτηση του ψηφιακού έναντι του φυσικού πάμε να δούμε την ιστορία του φυσικού.

Στην αρχή εγέννετο rock and roll κάπου στην δεκαετία του 50 ο κόσμος ξαφνικά μπορούσε να ακούει στο ραδιόφωνο τα αγαπημένα του τραγούδια και να πηγαίνει σινεμά αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό καθώς ο μέσος πολίτης ήθελε να έχει συλλογή με την αγαπημένη του μουσική και ταινία. Πρώτα σειρά είχε η μουσική και από δίσκους βινυλίου και 8track μπορούσαν πλέον να ακούν την μουσική σχεδόν παντού και όσες φορές ήθελαν. Η βιομηχανοποίηση, η επίκτητη ανάγκη για συλλογές και χόμπι και το γεγονός ότι η οικονομία πήγαινε καλά και το χρήμα περίσσευε στον μέσο αστό έφερε ουσιαστικά την έκρηξη των μέσων αρχίζοντας από τέλη 70 με αποκορύφωμα τις αρχές και μέσα του 80 γιατί μέσα σε αυτή την δεκαετία βγήκε η κασέτα VHS και φυσικά το CD. Πριν και δέκα χρόνια ο κόσμος ακόμη έπαιρνε VHS και CD. Μετά έγινε αναβάθμιση από VHS σε DVD ενώ στην μουσική αν και βγήκαν μέσα ανώτερα του CD ουσιαστικά ακόμη και σήμερα για μουσική έχει επικρατήσει το CD. Μετά κάπου 2005 ήρθε η σειρά του Blu-ray (τότε έγινε άγρια μάχη με το DVD-HD). Είναι  και το τελευταίο μέσο που θα υπάρξει από ότι λένε οι ιδικοί. Ένα χαρακτηριστικό των μέσων εικόνας είναι ότι ουσιαστικά πάντα από το ένα βήμα στο άλλο υπάρχει τρομερή αναβάθμιση εικόνας και ήχου και ευκολιών.  Από εκεί που είχες εικόνα χειρότερη από της τηλεόρασης ξαφνικά είχες πολύ καλύτερη εικόνα είχες πεντακάναλο ήχο και τώρα πλέον σύνδεση στο ίντερνετ για κατέβασμα νέου υλικού ακόμη καλύτερο ήχο και κτλ…

Πάντα μα πάντα τα δισκάκια, κασσετάκια κτλ ήταν πολύ ακριβά. Αυτό είχε να κάνει μόνο με τον ορισμό του Χόλυγουντ και τίποτα άλλο. Από την στιγμή που εταιρείες πρέπει να βγάλουν εκατομμύρια θα βγάλουν εκατομμύρια τέλος… Ειδικά όταν το βασικό μέσο έγινε το DVD  άρχισαν να πουλάνε μέχρι και στα περίπτερα και πλέον πουλάνε στην λαϊκή…. Αρά ειδικά στις μέρες μας το υλικό σαν αξία δεν είναι θέμα όλα έχουν να κάνουν με πνευματικά δικαιώματα. Κάποιοι άνθρωποι πρέπει να βγάζουν ένα κάρο χρήμα… λέγεται άκρατος καπιταλισμός ή αναρχο-οικονομία ή νεοφιλελευθερισμός ή όπως αλλιώς το λένε. Σε νούμερα αν ένα δισκάκι κάνει κάτω από ένα ευρώ και το φτιάχνει κάποιος που παίρνει 100 δολάρια το μήνα το να παίρνεις μια ταινία blu-ray μερικά δεκάδες ευρώ είναι απαράδεκτο…

Υπήρξαν αρκετά μέσα για αγορά τίτλων βίντεο όπως το VHS, Betamax, Laserdisc, video-cd, DVD και φυσικά τα DVD-HD και Blu-ray.   Υπάρχουν και άλλα μέσα αλλά ήταν κυρίως για βιντεοσκόπηση SVHS κτλ… Από αυτά το μόνο που δεν έχω δεί είναι το Laserdisc και είναι σίγουρα το ποιο εντυπωσιακό…

Δεν ξέρω για εσάς που ζείτε στην τώρα ψηφιακή εποχή αλλά δεν υπάρχει ποιο άμεση εμπειρία να κρατάς το κουτί και να βλέπεις το περιεχόμενο είναι σαν να κρατάς μέρος του συγκροτήματος ή του σκηνοθέτη ή του δημιουργού σε κάθε περίπτωση νιώθεις άλλο δέσιμο από ψηφιακό αρχείο….δεν νομίζω να μπορείς να νιώσεις τέτοια συγκίνηση και φυσικά είναι λες και δεν έχει ψυχή από την στιγμή που δεν το κρατάς  πράγμα που δεν βγάζει νόημα (ενα κουτί είναι άψυχο οκ)αλλά παρόλα αυτά  οποίος κατάλαβε ε κατάλαβε.

Πέρα λοιπόν από το συναισθηματικό δέσιμο το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι ότι είναι δύσκολο ειδικά το δισκάκι να πάθει κάτι με μία μέτρια προστασία κάτι που για παράδειγμα δεν ισχύει τους σκληρούς που έχουν μέσο όρο ζωής 5 με 7 χρόνια, βέβαια αυτό πάει να λυθεί είτε με μνήμες φλας που πλέον φθάνουν 256 γκίγκα και σκληρούς δίσκους χωρίς μηχανικά μέρη ssd. Παλιότερα υπήρχε και το θέμα ότι η ποιότητα του online είναι χαμηλότερη αλλά πλέον μπορεί να κατεβάσει κανείς αρχείο 4Κ με 7.1 και κτλ. άρα δεν ισχύει ότι τα δισκάκια υπερτερούν στην ποιότητα πλέον είναι ίδια  με το ψηφιακό μέσο….. Ένα άλλο αρνητικό είναι ότι αν δεν έχεις ίντερνετ πώς κατεβάζεις;

Κατά τα άλλα το ψηφιακό αρχείο είναι ποιο φθηνό προς το παρόν που υπάρχει το φυσικό βέβαια γιατί μετά ποιος ξέρει τι θα πληρώνουμε… είναι άμεσα προσβάσιμο ειδικά με το σύννεφο, δεν φθείρετε από την ζέστη, την υγρασία ή κάποιον απρόσεκτο που το σπάει… και όλα τα μαγικά που προσφέρει η ψηφιακή τεχνολογία….

Συμπέρασμα μου αρέσει τώρα που βγαίνουν δίσκοι βινυλίου και έχουν και λίνκ να κατεβάσεις το ηλεκτρονικό αρχείο… στις ταινίες είναι λίγο διαφορετικά αλλά οκ μου λείπουν τα κουτάκια και οι ειδικές εκδόσεις κτλ.… κατά τα άλλα το ψηφιακό μέσο είναι απλά καλύτερο στα πάντα…. Είναι θέμα χρόνου πλέον… και τότε θα αρχίσουν να χρεώνουν πάρα πολλά για τα ποιο λίγα…

έχεις θέματα;Low budget, B-movies

Όλοι ξέρουμε τι είναι το b movie ή μήπως όχι.

Κανείς δεν ρωτάει τι είναι το b movie  συνήθως μόλις αρχίσει η ταινία απλά κάποιος πετά την ατάκα  ω ρε φίλε κοίτα πως πέθανε φτου είναι b movie ή κάτι παρόμοιο. Ας δούμε όμως διάφορες εκδοχές του b movie ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η γενιά μας έχει συνηθίσει να βλέπει αυτό που λέμε στα ελληνικά eye candies γυαλιστερά, ρεαλιστικά ακόμη και όταν δεν είναι με γνωστούς ηθοποιούς με δράση με σεξ με εφέ ψηφιακά απίστευτα κτλ.  

Πρώτα από όλα η ορολογία αναπτύχθηκε την δεκαετία του 80 με τον ερχομό του βίντεο της τρομερής αυτής τεχνολογίας που ήταν φθηνή και έβαλε την εγγραφή βίντεο στα σπίτια μας. Από τότε όλη κάναμε είτε με κασέτα είτε με δισκάκι και στις μέρες μας είτε με σκληρό δίσκο τον βίντεο άνθρωπο παραγωγό απλά κάποιοι το πήγαν ένα βήμα ποιο πέρα. Τα λεφτά που μπαίνουν για να γίνει μια ταινία είναι πάρα πολλά ακόμη και για αυτά που εμείς λέμε b movie ή είναι επίτηδες b movie, για όσους δεν ξέρουν υπάρχουν εταιρίες που ειδικεύονται σε ένα ήδος ταινίας για παράδειγμα horror και βγάζουν επίτηδες ταινίες με πολύ φτωχό budget άρα και εφέ και κτλ.

Αλλά οκ δεν θα μιλήσουμε για αυτές τις ιδιαίτερες εταιρείες που έχουν και τις αναλαμπές τους και μερικές φορές κάνουν τρελές επιτυχίες καλά αυτό συμβαίνει ανα 200 ταινίες το κοινό συνήθως είναι πολύ συγκεκριμένο με το ποιο καλό παράδειγμα που μπορώ να σκεφτώ να είναι αυτό Sharknado… τώρα θα μιλήσουμε για τις original b movies αυτές που πήγαν να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που κατέληξαν.

Οι ταινίες προορίζονται είτε για σινεμά και μετά τηλεόραση και ενοικίαση ή κατευθείαν για τηλεόραση και ενοικίαση. Αυτό που κάνει την διαφορά είναι ποιοι ηθοποιοί παίζουν σε αυτή και τι λεφτά έχουν πέσει στην παραγωγή ενώ παράλληλα ένα είναι ταινία ειδικού σκοπού σε στυλ για μια σειρά που ακυρώθηκε ξαφνικά και δεν είχε ποτέ πολύ μεγάλα νούμερα τηλεθέασης έτσι και αλλιώς.  Αλλά κακά τα ψέματα είναι τα χρήματα που κάνουν την διαφορά.

Συνήθως μια ταινία έχει κάποιο budget που η παραγωγή πρέπει να ακολουθήσει πιστά  αλλιώς έρχεται τραγικό πρόωρο τέλος και δεν ολοκληρώνεται η ταινία ή άμα είναι λίγο ποιο πονηρός ο επικεφαλής λέει οκ το έχω και με ποιο λίγα χρήματα. και εκεί γίνονται και τα αληθινά b movies. 

Μια ταινία αυτή την στιγμή από θέμα χρημάτων θεωρείται φθηνή προς κανονική όταν είναι 30 με 60 εκατομμύρια δολάρια! Οι ταινίες που βλέπουμε με ένα γνωστό ηθοποιό και παράλληλα λέμε είναι ανεξάρτητη παραγωγή μία ποιο ευγενική λέξη εδώ στο Ελλάδα για b movie  συνήθως είναι κάτω από 30 εκατομμύρια και παίζουν στα 5 περίπου. Οι εταιρίες που ειδικεύονται να κάνουν κατά συρροή ταινίες ενός είδους συνήθως παίζουν από 100 χιλιάδες δολάρια έως ένα εκατομμύριο  ανά τίτλο άρα για να κάνεις μια ταινία και να την χαρακτηρίσεις b movie και όχι μια ερασιτεχνική για εσένα και τους φίλους σου θέλεις χρήμα. Εκτός βέβαια εάν γυρίζεις τσόντα. Στο άλλο άκρο βρίσκεται η ΕΡΤ που με ιστορικές παραγωγές όπως η Κυριακή στο χωρίο έχει χαλάσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Άρα ας μην υποτιμούμε το low budget είναι συνήθως κάποια εκατομμύρια και μπορεί να μην έχουν την λάμψη του Χόλιγουντ αλλά καμιά φορά λένε κάτι ή τουλάχιστο μας κάνουν να γελάσουμε είτε ηθελημένα είτε όχι.

Υπάρχουν παραδείγματα που έχουν δώσει χρήματα σε μεγάλο ηθοποιό να παίξει και από την πόρωση της παραγωγής να παίξει αυτό το όνομα δεν έχουν αφήσει  χρόνο και χρήμα στην υπόλοιπη ταινία και παραγωγή με αποτέλεσμα τραγικά συμβάντα. Δεν είναι τυχαίο που καμιά φορά βλέπεις ένα σωρό γνωστούς ηθοποιούς και νομίζεις ότι το κάνουν αφιλοκερδώς.

Νομίζω από όλα τα b movies τα ποιο τραγικά είναι αυτά που ενώ είναι πολύ ωραίες ταινίες απλά χάνουν επειδή είναι φυσική συνέχεια μιας ταινίας του Χόλυγουντ. Θυμάμαι το σοκ όταν είδα επιτέλους την συνέχεια μιας από τις ποιο αγαπημένες ταινίες μου The Arrival και περίμενα να δω το The Arrival 2 έπαθα σοκ. Και ενώ η ταινία ήταν από υπόθεση και ηθοποιία μια χαρά και κάτι παραπάνω ποτέ δεν μπόρεσα να τους συγχωρήσω που δεν φέρανε τους αρχικούς πρωταγωνιστές και τις κάμερες και εξοπλισμό από τον πρώτο τίτλο και όλα μου φαινόντουσαν τόσο μα τόσο υποδεέστερα.  Για μένα τα δεδομένα που έθεσα όσο αφορά την ποιότητα της εικόνας και την γυαλάδα της και την μίξη του ήχου που έθεσε ο πρώτος τίτλος ήταν αρκετά για να σφάξουν την δεύτερη ταινία. Άρα πολλές φορές το τι θεωρούμε δευτεροκλασάτο είναι πολύ θεωρητικό κανονικά θα έπρεπε να δίνουμε σημασία στον διάλογο και την ποιότητα.

για πάρε μάτι μήπως είσαι και εσύ από αυτούς τους παράξενους και δεν το ήξερες

http://www.thefilmcatalogue.com/catalog/CompanyDetail.php?id=22