Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Bitten (2014-) full review





Και καλά μια πλήρης κριτική για αυτήν τη σειρά που εκθείασα λίγους μήνες πριν.
Στην ουσία όμως είναι μια απίστευτη γκρίνια! Χα!
Ότι έγραψα πριν λίγους μήνες  ισχύει και τώρα. Απλά πλέον είναι και επίσημο: η σειρά είναι πολύ κακή. Η κεντρική πρωταγωνίστρια είναι μια λυκάνθρωπος η οποία όμως προσπαθεί να ξεφύγει από την έγκλειστη ζωή   του κοπαδιού και να απολαύσει τον έρωτα της στον Καναδά. Τη ίδια ώρα σε μια μικρή πόλη στην Αμερική όπου βρίσκεται το ράντζο των λυκάνθρωπων αρχίζουν και γίνονται φόνοι και έχουμε μια τεράστια αγωνία όχι μόνο για ποιο λόγο γίνονται οι φόνοι αλλά επειδή ο στόχος είναι ξεκάθαρα να δημιουργήσουν προβλήματα στον ράντζο των λυκάνθρωπων. Αλλά πραγματικά τα ερωτήματα είναι τόσο γραμμικά και προβλεπόμενα και αναμενόμενα που το μόνο που περιμένεις είναι το ρομάντζο.  Το ρομάντζο παγιδεύει την σειρά σε ένα τρίγωνο με την πρωταγωνίστρια να πρέπει να διαλέξει στον αθώο και καλό εραστή και στον άλλο που είναι έντονος και την καταλαβαίνει αλλά είναι βλάκας και αχάριστος. Τελικά όλα (13) τα επεισόδιά περνάνε έτσι και είναι τόσο μα τόσο βαρετά…. Ένα δύο σκοτωμοί ή τραυματισμοί μετά συνεχίζει ο έρωτας υπάρχει άλλη μια σχέση έτσι να μην βαριόμαστε και φυσικά ένα μεγάλο γιατί μας δημιουργούν προβλήματα αυτοί οι  λύκοι που δεν ανήκουν σε κοπάδι τι σχεδιάζουν; Και ποιος νοιάζεται; Είναι απίστευτο που μέσα σε 13 επεισόδιά δεν υπάρχει μια ανατροπή ή μια έκπληξη ή μια αλλαγή στρατοπέδου. Η γύμνια από κάποια επεισόδιά και μετά αποδυναμώνεται και είναι σίγουρα άδικο να βλέπει κάποιος μια τέτοια αηδία για σειρά και να μην μπορεί να απολαύσει το Λοράκι όπως πρέπει. Γιατί ναι όλα γίνονται για το Λοράκι που είναι τόσο μα τόσο όμορφο που ενώ θέλεις να σβήσεις την καταραμένη την τηλεόραση, και κάθε μέρος του εαυτού σου   λέει OFF OFF εσύ συνεχίζεις ενώ βλέπεις το Λοράκι να κάνει ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα στην σειρά: Να πολεμάει, τρέχει, κοιμάται, ερωτοτροπεί και εντάξει που και που μιλάει αλλά δεν μπορούμε α τα έχουμε όλα. Το τέλος της πρώτης σεζόν είναι πέρα από αναμενόμενο… δεν μπορώ καν να εκφράσω με λόγια το τίποτα που γίνεται βλέποντας την τελική μάχη, τον τελικό κακό και μια έκπληξη που είναι η ποιο βαρετή και λογική  έκπληξη που υπάρχει.
Η ηθοποιία είναι τρομερά κακή με υποκριτική σε επίπεδο σαπουνόπερας και απορώ  που από ένα τσούρμο ηθοποιούς δεν μπορεί έστω ένας να ξεχωρίσει. Όλες οι εξελίξεις και οι διάλογοι φαίνονται τόσο μα τόσο πρόχειροι και αδιάφοροι… για παράδειγμα
«είμαι έγκυος και έχω άγχος»
«καλά να δούμε αν είναι αγόρι γιατί αν είναι πρέπει να στο πάρω γιατί ξέχασα να σου πω είμαι λυκάνθρωπος και μέρος της μυστικής ζωής μου είναι να διαφυλάσσω αυτά που είναι των λυκανθρώπων»
Τρελοί διάλογοι για ακόμη ποιο τρελά βαρετά προβλήματα. Επίσης δεν έχουν εμφανιστεί ζόμπι και βαμπίρ και είναι τόση η βαρεμάρα που αν τελικά εμφανιστούν μάλλον θα τα φτιάξουν μεταξύ τους μετά μερικοί θα σκοτωθούν ή θα τραυματιστούν και τελικά θα χαζεύουμε πάλι τι άλλο; Το Λοράκι.
οσο για την μυθολογία της σειράς προσπαθεί αλλά δεν μπορεί με κάτι κανόνες που είναι τόσο έντονα παράλογοι και αυστηροί ίσα ίσα δηλαδή ώστε να μην χρειάζεται   και πολύ φαντασία για να δημιουργηθεί ένα σενάριο και μια ψευτο πλοκή.
Η σειρά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τον πλούτο της μυθολογίας με το θέμα λυκάνθρωπος και όλη την πλοκή και αλληγορία που μπορεί να έχει η ζωή τους.
Τα εφέ είναι άλλες φορές πειστικά και άλλες φορές ειδικά οι ψηφιακοί λύκοι χάλια. Και ναι ακόμη θυμάμαι χαραγμένο στην μνήμη μου τους δύο ψηφιακούς λύκους να ερωτοτροπούν. Έλεος!

Αρνητικά: όλα είναι φτωχά και βαρετά

Θετικά: Το Λοράκι φυσικά πάλι τα ίδια θα λέμε;

Ξεκάρφωτο: Ακόμη και στην τελευταία μεγάλη μάχη όπου έχουν κάνει αρκετά εντυπωσιακή παραγωγή δεν μπορείς παρα να αναρωτηθείς τόσοι λυκάνθρωποι που πολεμούν ούτε ένα όπλο με σφαίρα… Τσεκούρια, κατσαρόλες με βραστό νερό και παγίδες για λύκους και ούτε ένα  περίστροφο όχι απλά παράξενο… ηλίθιο θα έλεγα.

Με λίγα λόγια: Βαρετό και ανυπόφορο κυρίως απευθύνεται σε γυναικείο κοινό με ένα σωρό έρωτες και την παρουσία που έχει το Λοράκι.


1/5

















































Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Sliders (1995–2000)



Πρόσφατα είδα αυτή την σειρά που πρωτοτυπεί στο ότι δεν χρησιμοποιεί το χρόνο ως  κινηματογραφική μεταβλητή. Κάπου νομίζω ότι ο μέσος sci-fi fan έχει κουραστεί με time travel και θέλει κάτι άλλο. Άρα είναι  ευχάριστη έκπληξη τα παράλληλα σύμπαντα στην ίδια χρονολογία και την κλασική κάπως χειραγωγημένη (ίσως και λόγο της σειράς) ιδέα του «τι θα γινόταν εάν;». Αν και κάπως περιορισμένη στο δυτικό τρόπο σκέψης η σειρά είναι αρκετά διασκεδαστική. Οι βασικοί ήρωες είναι 4 και η σχετική χημεία τους λειτουργεί κάπως έτσι: Ιδιοφυΐα νέος που ανακάλυψε τον τρόπο να πηγαίνει σε άλλες διαστάσεις και είναι εγωιστής και Καλούλης και δεν πειράζει μύγα εκτός εάν δεί την αδικία, αγοροκόριτσο κοριτσάκι που τον γουστάρει από τότε που τον ήξερε και είναι αγαθή, σνομπ χοντρο προφέσορας  αλλά μάλαμα αλλά ιδιόρρυθμος και φυσικά όπως σε κάθε σειρά που σέβεται τον εαυτό της στην δεκαετία του ενενήντα και είναι αμερικάνικη ο μαύρος ξεκάρφωτος αδιάφορος της παρέας αποτυχημένος τραγουδιστής που βρίσκεται εκεί κατά λάθος… παιδί ενός άλλου λαού, κάτι σαν τον καΐλα στα 45 του… νέγρο. Από άποψη παραγωγής είναι οκ αλλά απαρχαιωμένο ιδιαίτερα στα εφέ παρόλα αυτά παραμένει ιδιαίτερα φωτεινό και ευχάριστο. Αυτή η σειρά με έκανε να ευχαριστηθώ το «ένα επεισόδιο την εβδομάδα παρακαλώ» που είναι παρόμοιο χωρίς να περιμένεις και τρομερά πράγματα από εξελίξεις, λίγη περιπέτεια, ρομαντισμό, μια κάποια φαντασία και γενικότερα χωρίς να παίρνει εντελώς σοβαρά τον εαυτό της φρόντισε με το άψυχο και έμψυχο υλικό που έχει να αποδώσει αρκετά καλά. Βέβαια αυτό το στήσιμο είχε μια ιδιομορφία: Οι περιπέτειες που ζούσαν οι πρωταγωνιστές στην εκάστοτε γη της εβδομάδας ήταν de facto καταστάσεις και εξελίξεις με βάση τις ιδιοσυγκρασίες και βιώματα των χαρακτήρων και της κοινωνίας και συνήθως τα αποτελέσματα αποτελούσαν μικρογραφία  μεταβολών και στροβιλισμών του εκάστοτε περιβάλλοντος από κάθε άποψη πολιτική, ιδεολογίας, οικονομική κτλ. και ενώ σίγουρα αποτελούσαν πόλο έλξης για τα παιδάκια που τους αρέσει το φανταστικό δεν ήταν και ιδιαίτερο ποθητό από το ποιο mainstream κοινό. Για παράδειγμα, σε ένα επεισόδιο επισκέπτονται μια γη στην οποία οι Κουμουνιστές Ρώσοι  κατέχτησαν την Αμερική, με τις πράξεις τους σίγουρα βοηθούν την επανάσταση αλλά ο μέσος θεατής δεν παίρνει την εντύπωση ότι δίνουν στους επαναστάτες ένα σούπερ όπλο  που σκοτώνει αριστερούς δηλαδή η δράση τους είναι σημαντική αλλά τόσο ώστε να είναι πιστευτή και να αφήνει και κάποιο περιθώριο στο μέσο θεατή να απολαύσει το Ταξίδη μέσα από τα μάτια σχετικά απλών ατόμων, της παρέας. Βέβαια τα τρελά παιδιά με τις γραβάτες και τα ταγιέρ στην Fox universal δεν θυμάμαι) κάπου φρίκαραν που κράτησε μια τέτοια τόσο ισορροπημένη σειρά   3 χρόνια και της έδωσαν το τέλος της. Την σκότωσαν λοιπόν την σειρά μετά από 3 χρόνια και τότε ήρθε ως deus ex machina το syfy channel τότε το λέγανε sci fi channel (άλλαξε το όνομα αναγκαστικά γιατί ο όρος  sci fi είναι πολύ γενικός!) και ανέστησε την σειρά μόνο που ξέχασε να της δώσει ψυχή και ιδού το έκτρωμα εγέννετο zombie! Παρόλο που άλλαξε κανάλι η σειρά και πήγε και καλά σε ποιο ψαγμένο περιβάλλον τα τρελόπαιδα του syfy που και αυτά φορούν λίγο ποιο παρδαλές γραβάτες και ταγιέρ σκέφτηκαν τι δεν είχε η σειρά (της fox όμως): Σούπερ όπλα, σούπερ σταθερούς κακούς, σέξι γυναίκα πρωταγωνιστή, σκοτάδια  κτλ. Και αποφάσισαν ότι είναι καιρός να τα εμπλουτίσουν στην σειρά. Μέχρι την  σεζόν 5 από το αρχικό cast είχε μείνει  ο νέγρος ημίτυφλος φίλος μας να οδηγεί τους τυφλούς μέσα στα σκοτάδια ενάντια στο απόλυτο κακό με απόλυτα όπλα και τελικές λύσεις με συντροφιά ωραίες γυναίκες και γρήγορες καταστάσεις σε σενάρια κλεμμένα από ταινίες της εποχής! Η σειρά άλλαξε και ακυρώθηκε και καλά να πάθει.
Αρνητικά:
Η επιστήμη σε μερικά επεισόδια είναι τουλάχιστον απαράδεκτη, σε ένα επεισόδιο για παράδειγμα συνδέουν με κάτι καλώδια κάτι σώματα τους δίνουν και κάτι ψυχοφάρμακα και μετά έχουν κοινά όνειρα, ενώ σε ένα άλλο με  την βοήθεια σούπερ μηχανήματος μια ζωντανή φλόγα μαθαίνει να μιλά αγγλικά σε 2 λεπτά έλεος!
Τα πρώτα χρόνια είναι ισορροπημένα και απευθύνονται σε ποιο χαλαρές καταστάσεις και συγκεκριμένο κοινό ενώ η εμπορευματοποίηση της σειράς στους δυο τελευταίους κύκλους μόνο θετικά δεν λειτουργεί. Αρα, στην αρχή έβλεπαν συγκεκριμένα άτομα μετά κανένας,  η σειρά ήταν μη εμπορική στο μεγάλο κανάλι και ακυρώθηκε και μετά έγινε εμπορική στο ποιο ενναλακτικό κανάλι και ακυρώθηκε για τα καλά. ΙΔΕΑ: Ίσως πρέπει να το αναλάβει η νέα ΔΤ και στην θέση του μαύρου να βάλει το συγκρότημα Vegas, στην θέση του προφέσορα τον Μικρούτσικο ή την Τατιάνα, στην θέση του γόη ιδιοφυΐα τον  Μάκη Τριανταφυλλόπουλο και φυσικά στην θέση της γυναικάρας την Τζούλια ή τον Ρουβά.
Θετικά: Η υπόθεση είναι ευχάριστη και σχεδόν πρωτότυπη κάθε ιστορία σε κάνει να περιμένεις εξελίξεις σε όλες τις μεταβλητές της εκάστοτε κοινωνίας σε σχέση πάντα με τους χαρακτήρες και ορισμένες φορές τα προσωπικά βιώματα σου.
Η σειρά έχει πολύ χιούμορ και αστεία σε κάποιο επεισόδιο οι γυναίκες της συγκεκριμένης γης έχουν ελαφρύ μουστάκι και γένια (μοιάζει λίγο με την δική μας γη χιχι) ενώ σε κάποιο άλλο ένας πρωταγωνιστής γνωρίζει τον εαυτό του που τυγχάνει να έχει το αντίθετο φύλλο και χωρίς να ξέρει ότι είναι ο εαυτός του φασώνονται χιχιχιχι
Ξεκάρφωτο: Ο αδελφός του πρωταγωνιστή στην σειρά είναι και αληθινός του αδελφός. Ενας από τους πρωταγωνιστές έχει στην αληθινή ζωή δίδυμο αδελφό που παίζει όταν χρειαστεί τον κακό ίδιο εαυτό του.
Με λίγα λόγια: Πολύ καλό στην αρχή και πρωτότυπο άλλαξε απότομα και άσχημα λόγω αλλαγής ιδιοκτησίας

3/5 για τα πρώτα 3 χρόνια και 1/5 για τα άλλα 2

imdb

kari wuhrer ταλεντάρα


red alert 2


species ripoff



full cast














ειμαι ο σούπερ κακός και το ξέρεις


δες sliders ΤΩΡΑ!








σε κάθε συναυλία πρέπει να κλαίει







τα double ds δεν βοήθησαν...

καθόλου

και απο υποκριτική... κορμάρα


Αν θέλεις φύγε και εσυ εγώ θα κάτσω...








καλές εποχές



έφυγε απο ζήλια


είμαστε τόσο διαφορετικοί...





dontmindme