Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Once Upon a Time (2011– )



Once Upon a Time, είναι η πρώτη πρόταση στην αγγλική γλώσσα για κάθε παραμύθι που σέβεται τον εαυτό του. Όταν άρχισα την σειρά ενθουσιάστηκα με το τη υποσχόταν η σειρά γιατί η μυθολογία ήταν τεράστια και η ιστορία και το σενάριο μπορούσε να πάρει τρομερές τροπές γιατί πολύ απλά   το όλο θέμα της σειράς ότι όλα τα παραμυθένια πρόσωπα είναι αληθινά και έρχονται από ένα άλλο κόσμο και προσπαθούν να βρούνε το δρόμο τους κλπ ενώ παράλληλα υπήρχαν και κανονικά αλλά μυστήρια άτομα που σιγά σιγά έδεναν στο  χώρο του ατελείωτου παραμυθιού. Έτσι, η πρώτη σεζόν άρχισε αρκετά καλά μυστήρια και παραμυθένια και δεν εξελίχτηκε όπως θα ήθελα γιατί άργησε λίγο να φανεί, άργησα και λίγο να το καταλάβω γιατί έπεσαν λίγο οι ρυθμοί ως προς τις αποκαλύψεις κλπ και μετά κατάλαβα: η σειρά είναι πολύ βαρετή μόλις γίνει η πρώτη σημαντική αποκάλυψη, δεύτερο η σειρά γίνεται σχεδόν παιδική γιατί το αίμα και η βία είναι πολύ ανορεξική και τρίτο και ποιο σημαντικό πταίσμα από όλα έχει ένα σωρό ρομάντζα. Υπάρχουν τουλάχιστον 2 ζευγάρια που λόγο αντικειμενικών δυσκολιών δεν προλαβαίνουν … να γνωριστούν, να θυμηθούν, να ερωτευτούν, να αγαπηθούν, να βρεθούν μαζί και κτλ.   Και όλοι οι κύριοι χαρακτήρες φαίνονται να γυρίζουν γύρω γύρω σαν τις… παραμυθένιες μύγες από τα ονειρικά σκατά, ε αυτές τις σχέσεις. Πραγματικά σαν ιδέα ήταν πολύ καλή αλλά κατάντησε τόσο βαρετή. Στο τέλος της δεύτερης σεζόν αφού τα έχει φτιάξει η μισή πόλη με την άλλη μισή και το κακό είναι σχεδόν τελειωμένο απλά βρίσκουν κάτι και ξαναρχίζει το παραμύθι. Η φωτογραφία και τα εφέ είναι απλά πολύ καλά και αυτό που εντυπωσιάζει σίγουρα η δημιουργικότητα κάποιων επεισοδίων όσο αφορά την τεχνοτροπία  τους. Ειδικά το ασπρόμαυρο επεισόδιο είναι πολύ καλό ναιαιαιαι. Το ίδιο και τα ηχητικά εφέ και η μουσική επένδυση κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα. Κάποιοι χαρακτήρες είναι ποιο ενδιαφέροντες από τους άλλους και οι 7 νάνοι απλά τα σπάνε, βέβαια ίσως είμαι επηρεασμένος γιατί είναι οι μόνοι που δεν τα φτιάχνουν με την σταχτοπούτα ή την τρίτη ανιψιά της. Μετά από κάτι επεισόδια η στασιμότητα γίνεται μονόδρομος ενώ οποιαδήποτε εξέλιξη είναι σχετικά αργή. Εκπλήξεις και γυρίσματα είναι τόσο προβλέψιμα το μόνο ίσως που προκαλεί εντύπωση είναι το πόσες σχέσεις και φλερτ θα πέσουν που δεν φαίνεται να είναι ποτέ αρκετά.

Αρνητικά: προβλέψιμο και πολύ ήσυχο και ασφαλές.

Θετικά: Κανονικά και με το νόμο απευθύνεται στο γυναικείο κοινό που θα περάσει πολύ καλά. Η παραγωγή είναι πολύ καλή και προσεγμένη. Μερικοί χαρακτήρες είναι αρκετά προσεγμένοι και οι ιστορίες τους εντυπωσιακές.

Ξεκάρφωτο: Δεν έχω ξαναδεί τόσες άσχημες γυναίκες μαζεμένες όλες μαζί σε σειρά, το γεγονός ότι οι πρωταγωνίστριες  είναι προσεγμένες και χολιγουντιανές δεν έρχεται σε αντίθεση, με μερικές εξαιρέσεις, ότι η φυσική τους ομορφιά είναι μηδαμινή! Πολλές άσχημες γυναίκες ειδικά η χιονάτη που θα έπρεπε να είναι χιονάτη με τα όλα της.

Με λίγα λόγια: Καλοφτιαγμένο παντού εκτός από το σενάριο, πραγματικά απευθύνεται σε γυναικείο κοινό, με έρωτες, πάθη, αγάπες και προδοσίες και εκπλήξεις όπως στην μαγική σακούλα στο περίπτερο.


2/5































μπλιάχ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

dontmindme