Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Heroes (2006–2010)



Όταν άρχισα να βλέπω την πρώτη σεζόν εντυπωσιάστηκα με το τη μπορεί να δώσει μια σειρά στο μέσο τηλεθεατή όταν είναι προσεγμένη και ποιοτική. Η ιστορία αν και βασισμένη και κλεμμένη σαν σύνολο έφερε μικρές λεπτομέρειες που την έκαναν ιδιαίτερη και στο τέλος πρωτότυπη και απολαυστική. Από το όνομα της σειράς και μόνο μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι είναι μάχη ανάμεσα σε σούπερ ήρωες. Ένα μάθημα για όλους του δημιουργούς εκεί έξω ότι το τετριμμένο μπορεί να γίνει πρωτότυπο δεν ζητάει κανείς σούπερ πρωτοτυπίες απλά να πηγαίνει μπροστά η τέχνη όσο λίγο και να είναι αυτό είναι εκτιμητέο. Ε και εντάξει μετά το πρώτο ή δεύτερο κύκλο μπορεί να κάνει και καμία ατασθαλία αρκεί να μην το παρακάνει. Η αρχή της σειράς είναι σίγουρα εντυπωσιακή και είναι μια εισαγωγή όχι μόνο στην σειρά και στην δράση αλλά και προς τιμή του δημιουργού στα συναισθήματα και τις προσωπικότητες των πρωταγωνιστικών  χαρακτήρων που μερικοί από αυτούς γίνονται ιδιαίτερα αρεστοί και απεχθείς με πολύ επιτυχημένο τρόπο. Δηλαδή, ο θεατής δένεται με χαρακτήρες και καταστάσεις από την αρχή. Οι, στην αρχή ξεχωριστές ιστορίες, σιγά σιγά δένονται και είναι άλλο ένα σημείο αναφοράς για το μεράκι και την θέληση για ποιοτική δημιουργία. Άρα είναι φυσικό επόμενο ότι η χημεία μεταξύ των χαρακτήρων ρέει τόσο φυσικά και ορθολογικά ακόμη και όταν υπερφυσικά πράγματα συμβαίνουν. Η φωτογραφία είναι ποικιλόμορφη και ανάλογα το χαρακτήρα και τις καταστάσεις αλλάζει, εξηγεί και αφηγείται φέρνοντας μας ένα βήμα ποιο κοντά στην ιστορία και πολύ ποιο σημαντικά στους ανθρώπους της ιστορίας. Γενικότερα η σειρά αναγνωρίζει και πουλά ιδέες με το κυριότερο μοτίβο για εμένα όσο αφορά τον διεθνισμό και την ποικιλομορφία στην κοινωνία γενικότερα προσπαθώντας παράλληλα να μην δαιμονοποίηση έννοιες σαν την παγκοσμιοποίηση. Ένα άλλο θέμα είναι η βία η οποία , ευτυχώς, καταπιάνεται σε αρκετές μορφές της ψυχική, κοινωνική και όχι μόνο σωματική. Η σειρά όμως δεν είναι μια ωδή στην απραξία και  εφησυχασμό, περιγράφει ξεκάθαρα την μάχη και δικαιολογεί τον πόλεμο όταν το ήθος είναι αληθινό και σωστό. Οι χαρακτήρες αποτελούνται από διεθνές κουλτούρες και είναι σίγουρα εντυπωσιακοί. Δυστυχώς σεζόν με σεζόν η σειρά έχασε την μαγεία της για πολλούς και διάφορους λόγους που αν τους πω χαλάω σημαντικά την πλοκή και την ιστορία για αυτούς που θα δουν την σειρά. Μέχρι την τέταρτη σεζόν είχε γίνει αρκετά βαρετή και ανιαρή και καμιά φορά σκέφτομαι πόσο κρίμα είναι μετά από μια τόσο καλή αρχή να γίνονται τόσο μονότονα τα πράγματα. Το μόνο που θα ήθελα να αναφέρω από τα αρνητικά  ότι  έπρεπε ο κεντρικός κακός να μην παραμείνει ο ίδιος ή σχεδόν ο ίδιος. Ακόμη και αν την πέφτανε εξωγήινοι  με ψυχολογικά προβλήματα στο τέλος πάλι καλύτερα θα ήτανε.

Αρνητικά: Με τον καιρό αρκετά… Δεν θα χορτάσεις να βλέπεις τον ίδιο κακό… ξανά και ξανά και ξανά

Θετικά: Ειδικά ο πρώτος κύκλος είναι υπέροχα προσεγμένος και ιδιαίτερος.

Ξεκάρφωτο: Hiro Nakamura από τους ποιο τέλειους χαρακτήρες που υπήρξαν και θα υπάρξουν…

Με λίγα λόγια: Άρχισε ονειρικά… τελείωσε ματαιόδοξα !

3/5


imdb





































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

dontmindme