Battlestar Galactica (2004-2009)

Αυτή είναι μια κριτική για το remake του  Battlestar Galactica  και όχι τo «κλασσικό» παλιατζούρα της δεκαετίας του 70.

Δεν ήξερα τι να περιμένω όταν ήταν να δω το πρώτο επεισόδιο αλλά πραγματικά εξεπλάγην. Η σειρά αρχίζει με μίνι σειρά μετά ακολουθούν κανονικές σειρές και τηλεταινίες. Η ιστορία είναι η εξής: Σε κάποιους μακρινούς πλανήτες η ανθρωπότητα περνάει καλά αφού έχει προχωρήσει σε τέτοιο τεχνολογικό οργασμό που δεν χρειάζεται πλέον να κάνουν και πολλά πράγματα αφού τα ρομπότ τα κάνουν όλα. Και τι συμβαίνει όταν τα ρομπότ τα κάνουν όλα και εμείς επαναπαυόμαστε; Κάνουν επανάσταση και τα κάνουν όλα γής μαδιάμ έτσι για να ξέρουμε σαν μάθημα ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα κάνουμε μόνοι μας: όπως πολέμους, καθαρισμό και εμ διάφορα υποθέτω.

Τα ρομπότ επαναστατούν λοιπόν και αρχίζει ένας πόλεμος που βρίσκει τους 12 πλανήτες σε πολύ δύσκολη κατάσταση αφού ο πόλεμος χάνεται μάχη με μάχη… όταν ξαφνικά τσούπ ! τα ρομπότ μαζεύονται και την κάνουν για πολλά πολλά χρόνια. Και εδώ κάπου αρχίζει και η ιστορία του νέου Battlestar Galactica τα ρομπότ τσούπ εμφανίζονται πάλι από το πουθενά και τα κάνουν όλα άνω κάτω πάλι αλλά χειρότερα με ατομικές βόμβες και τα ρομπότ πλέον μοιάζουν με μοντέλα του playboy κυριολεχτικά. Ένα από τα πλέον κλασσικά διαστημόπλοια το Battlestar Galactica του οποίου ο καπετάνιος  αρνιέται την τεχνολογία και εκεί που είναι έτοιμο να πάει για ανακύκλωση ξαφνικά θα πρέπει να σώσει όλο το ανθρώπινο ήδος.

Η σειρά έχει τόσο μα τόσο λεπτομέρεια στην υπόθεση που είναι τόσο χορταστικό να μαθαίνεις όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με την γενικότερη πλοκή αλλά και το τι συμβαίνει στην ζωή των πρωταγωνιστών. Θα μπορούσα να μιλάω για πολύ καιρό για τις 12 αρχαιοελληνικές φυλές που η κάθε μια αναπαριστά την ζωή και τα προτερήματα του ζωδιακού κύκλου ενώ την ίδια ώρα άλλοι δοξάζουν τον Δία και άλλοι την Αθηνά κοκ.   

Σε ορισμένα επεισόδια υπάρχει επίσης έντονη εναλλαγή συναισθημάτων με τις εξελίξεις και τις εκπλήξεις να είναι τόσο βίαιες προκαλώντας γέλιο, αγωνία και φυσικά  δάκρυα! Ναι λοιπόν έκλαψα δύο φορές με αυτήν την καταραμένη σειρά τόσο συγκινητικά είναι αυτά που γίνονται. Αλλά δεν θα πω τίποτα που να αφορά την υπόθεση.

Ένα άλλο στοιχείο που προκαλεί εντύπωση είναι το πώς παρουσιάζουν τις μάχες κυρίως αυτές στο διάστημα αλλά και ο τρόπος που οι  πρωταγωνιστές και γενικότερα ο άνθρωπος συναναστρέφεται με το απόλυτο κενό. Οι μάχες είναι εκπληκτικές και χρησιμοποιούν την ίδια τεχνοτροπία σε ταινίες όπως το Black Hawk down με την κάμερα να τρέμει όποτε γίνονται μεγάλες και εκκωφαντικές  εκρήξεις. Ολοι ουρλιάζουν, τρέχουν και βρίζουν πειστικότατα! Και φυσικά μεγάλες εκρήξεις φέρνουν μεγάλους χαμούς και τραγωδίες και νίκες.

Οι χαρακτήρες έχουν ένα σωρό επίπεδα συναισθηματικά και κοινωνικά που ξετυλίγονται σε όλο το μεγαλείο τους στον πανικό, στον έρωτα και φυσικά στον θάνατο. Ναι η σειρά έχει μια εμμονή να υπενθυμίζει τον αναγκαστικό κύκλο της ζωής σε όλους μας.

Τα ρομπότ πέρα από αυτά που είναι ανθρωπόμορφα υπάρχουν και τα κλασσικά με την κόκκινη γραμμή και δεν λέγονται τυχαία cylons. Είναι πειστικότατα και τρομακτικά και αδίστακτα και πανέξυπνα και έχουν το μεγάλο πλάνο, τη  δικιά τους θρησκεία και διάφορα άλλα.

Η παραβολή που υπάρχει στην σειρά είναι μεν έντονη αλλά μιλά αφετέρου για το κύκλο της ζωής που κάνουμε όλοι μας αλλά κατά την γνώμη μου προσπαθούν αν όχι να λύσουν, τουλάχιστον να απαντήσουν ποιο συγκεκριμένα σε ερωτήματα για το τι είναι να είσαι πραγματικά ζωντανός, το νόημα της ζωής και μέχρι που μπορείς να φτάσεις για τα πιστεύω σου και πως αυτά μπορεί να συγκρούονται με δομές και κοινωνικές συμβάσεις. Υπάρχουν στιγμές που πραγματικά κάποιος σιχαίνεται το ανθρώπινο ήδος  που ενώ πλέον απαριθμεί μερικούς δεκάδες χιλιάδες συνεχίζει και τρώγεται στην μισαλλοδοξία και το άναρχο πνεύμα τους γεννήματα θρέμματα του φανατισμού και του φόβου.

Η σειρά είναι προσεγμένη από κάθε γωνία είτε στο σενάριο, στα εφέ, στην φωτογραφία και αν είναι κάτι που μου προκαλεί εντύπωση ακόμη και σήμερα είναι ότι στις σκηνές που είναι ποιο Grande από τις άλλες έχουν φροντίσει ώστε να μην χάνεται λεπτομέρεια από την ουσία και να μην υπάρχει ούτε μια μικρή ατέλεια στην μικρή μας μεγάλη οθόνη.

Αυτή η σειρά είναι Sci-Fi είναι δράμα, μυστήριο, περιπέτεια, θρίλερ και μαύρη κωμωδία, είναι τα πάντα σε ένα πολύ ωραίο και κομψό πακέτο.

Αρνητικά: Θα έλεγα ότι θα μπορούσε να κρατήσει λίγα χρόνια ακόμη ειδικά αφού είδα και το Caprica.  SPOILERS! Το τέλος ήταν κατακριτέο από πολλούς εμένα μου άρεσε συν ότι το θεωρώ για τα μέτρα της σειράς αρκετά αισιόδοξο συν ότι υπάρχει και happy ending γιατί βρήκαν τελικά την γη… ε περίπου.

Θετικά: Υπάρχει μοντέρνο κλασσικό; Ναι υπάρχει και λέγεται  Battlestar Galactica. Γιατί είναι μοντέρνο; Για πολλούς και διάφορους λόγους είχε πολύ καλή παραγωγή, υπέροχους πειστικούς πολυδιάστατους χαρακτήρες κτλ. Γιατί λέγεται κλασσικό; Για ακόμη περισσότερους λόγους. Κατάφερε στα χρόνια ύπαρξής της η σειρά να παραμένει τόσο αληθινή, πρωτότυπη και να συνδυάσει τέλια διάφορα ήδη όπως δράση, δράμα και περιπέτεια. Μια σειρά που αποτελείτε ισόποσα και ισόνομα από πολλές άλλες σειρές που συνδέονται από την βαθύτερη όρεξη του ανθρώπου να μάθει για τον εαυτό του και το άγνωστο. Η μουσική είναι άψογη και στέκεται άνετα από μόνη της. Μάλιστα έχουν κυκλοφορήσει και αρκετά CD. Πέρα από το theme song, το ποιο γνωστό που τουλάχιστον έχει αναφερθεί σε πολλές σειρές σαν tribute είναι το τιν τιν τιν τιιιιν που ακούγεται όταν αρχίζουν και λένε τα σατανικά τους σχέδια τα ρομπότοτζα!

Ξεκάρφωτο: Η σειρά μπλέκει θρησκευτικό μυστικισμό με δίψα για την απόλυτη επιστημονική γνώση και την απάντηση θεμελιωδών ερωτημάτων. Η επιστημονική ανάλυση έρχεται συνυπάρχει και συγκρούεται με τον πολυθεϊσμό και μονοθεϊσμό ενώ την ίδια ώρα αφήνει να εκφραστεί σαν την διπλή υπόσταση μας και εν μέρη κρέμεται από την μονοδιάστατη φύση της τεχνολογίας. Η ίδια η τεχνολογία λειτουργεί σαν ένας διπολικός συνδετικός κρίκος που αποδέχεται την σοφία της επιστήμης και την απολυτότητα του θεού.

Με λίγα λόγια: Σκοτεινό, φωτεινό, πολυπρόσωπο  και απρόσμενο είναι σίγουρα μοναδικό στην κατηγορία του. Αν δεν την έχεις δει την σειρά, κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου και παρακολούθησε την τώρα! (πάρε και χαρτομάντιλα)

5*/5 frak δεν πάει παραπάνω!

imdb

SPOILERS! Μερικά πράγματα που μαθαίνει κανείς από το Battlestar Galactica.

Ένα remake μπορεί να είναι καλύτερο από το original

Ανδρικοί καθαρά χαρακτήρες είναι μια χαρά σαν σέξι γυναίκες

Όταν κάποιος επιστήμονας έχει βρετανική προφορά φέρνει το τέλος για όλους μας

Όταν κάποιος επιστήμονας έχει βρετανική προφορά και έχει σύντροφο μια πανέμορφη ξανθιά φέρνει το τέλος για όλους μας

Όταν κάποιος επιστήμονας έχει βρετανική προφορά και έχει σύντροφο μια πανέμορφη ξανθιά και άλλη μια στο μυαλό του φέρνει το τέλος για όλους μας

Όταν είσαι επιστήμονας με βρετανική προφορά και έχεις κολλήσει στο τεχνολογικό σου θαύμα και μια απόλυτα σέξι ξανθιά σου την πέφτει  και σου λύνει όλα τα τεχνικά σου προβλήματα απλά πες όχι, στα τεχνικά μόνο ρε!

Όταν σου την πέφτουν ρομπότ στο διαστημόπλοιο σου κανόνισε να μην έχεις δίκτυο ούτε LAN γιατί σύντομα θα είναι πολύ αργά και τα firewalls πέφτουν τόσο γρήγορα.

Προσπάθησε και πρόσεξε που κάνεις έρωτα είναι τουλάχιστον παράξενο να αφήνεις έγκυο την ρομπότ φίλη σου.

Αν πρέπει να εμπιστευτείς κάποιον και έχεις να επιλέξεις, επέλεξε πάντα ένα Adama.

Αν καταλάβεις ποτέ ότι είσαι ρομπότ χαλάρωσε, take it easy, και μετά φρόντισε να είσαι κοντά σε κατάλληλο διαστημόπλοιο γιατί είναι κρίμα να πεθάνουν οι αναμνήσεις σου.  

Καλό είναι όταν βλέπεις την σειρά να έχεις τα χαρτομάντιλα έτοιμα.

Last but not least: Cylons are people too. Για πάντα Battlestar Galactica forums! Πόσες ώρες πέρασα εκεί.