Η αρχή και το τέλος του φυσικού μέσου

Ήθελα να ονομάσω αυτό το κείμενο Γιατί το γαμημένα τα δισκάκια είναι τόσο ακριβά; αλλά δεν υπάρχει νόημα πλέον οι καιροί διαφοροποιούνται και όπως πάντα μένουν ίδιοι μέσα από την διαφοροποίηση τους.

Τελικά αυτό το κείμενο σε λίγα χρόνια θα φαντάζει σαν ιστορική παλιατζούρα-κείμενο που θα κάνουν σαν μουσειακό υλικό για έκθεση ιδεών της Α’ γυμνασίου. Και αυτό γιατί πλέον το φυσικό μέσο φτάνει ή έχει φτάσει στα χειρότερα από θέματα νούμερων και πλέον ο περισσότερος κόσμος ψωνίζει online και είτε αποθηκεύει τα αρχεία στον υπολογιστή ή σε κονσόλα ή κινητό ή tablet ή οτιδήποτε άλλο ψηφιακό τρόπο μέσο θα υπάρχει. Πριν αναλύσω ένα δύο σημεία για την επικράτηση του ψηφιακού έναντι του φυσικού πάμε να δούμε την ιστορία του φυσικού.

Στην αρχή εγέννετο rock and roll κάπου στην δεκαετία του 50 ο κόσμος ξαφνικά μπορούσε να ακούει στο ραδιόφωνο τα αγαπημένα του τραγούδια και να πηγαίνει σινεμά αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό καθώς ο μέσος πολίτης ήθελε να έχει συλλογή με την αγαπημένη του μουσική και ταινία. Πρώτα σειρά είχε η μουσική και από δίσκους βινυλίου και 8track μπορούσαν πλέον να ακούν την μουσική σχεδόν παντού και όσες φορές ήθελαν. Η βιομηχανοποίηση, η επίκτητη ανάγκη για συλλογές και χόμπι και το γεγονός ότι η οικονομία πήγαινε καλά και το χρήμα περίσσευε στον μέσο αστό έφερε ουσιαστικά την έκρηξη των μέσων αρχίζοντας από τέλη 70 με αποκορύφωμα τις αρχές και μέσα του 80 γιατί μέσα σε αυτή την δεκαετία βγήκε η κασέτα VHS και φυσικά το CD. Πριν και δέκα χρόνια ο κόσμος ακόμη έπαιρνε VHS και CD. Μετά έγινε αναβάθμιση από VHS σε DVD ενώ στην μουσική αν και βγήκαν μέσα ανώτερα του CD ουσιαστικά ακόμη και σήμερα για μουσική έχει επικρατήσει το CD. Μετά κάπου 2005 ήρθε η σειρά του Blu-ray (τότε έγινε άγρια μάχη με το DVD-HD). Είναι  και το τελευταίο μέσο που θα υπάρξει από ότι λένε οι ιδικοί. Ένα χαρακτηριστικό των μέσων εικόνας είναι ότι ουσιαστικά πάντα από το ένα βήμα στο άλλο υπάρχει τρομερή αναβάθμιση εικόνας και ήχου και ευκολιών.  Από εκεί που είχες εικόνα χειρότερη από της τηλεόρασης ξαφνικά είχες πολύ καλύτερη εικόνα είχες πεντακάναλο ήχο και τώρα πλέον σύνδεση στο ίντερνετ για κατέβασμα νέου υλικού ακόμη καλύτερο ήχο και κτλ…

Πάντα μα πάντα τα δισκάκια, κασσετάκια κτλ ήταν πολύ ακριβά. Αυτό είχε να κάνει μόνο με τον ορισμό του Χόλυγουντ και τίποτα άλλο. Από την στιγμή που εταιρείες πρέπει να βγάλουν εκατομμύρια θα βγάλουν εκατομμύρια τέλος… Ειδικά όταν το βασικό μέσο έγινε το DVD  άρχισαν να πουλάνε μέχρι και στα περίπτερα και πλέον πουλάνε στην λαϊκή…. Αρά ειδικά στις μέρες μας το υλικό σαν αξία δεν είναι θέμα όλα έχουν να κάνουν με πνευματικά δικαιώματα. Κάποιοι άνθρωποι πρέπει να βγάζουν ένα κάρο χρήμα… λέγεται άκρατος καπιταλισμός ή αναρχο-οικονομία ή νεοφιλελευθερισμός ή όπως αλλιώς το λένε. Σε νούμερα αν ένα δισκάκι κάνει κάτω από ένα ευρώ και το φτιάχνει κάποιος που παίρνει 100 δολάρια το μήνα το να παίρνεις μια ταινία blu-ray μερικά δεκάδες ευρώ είναι απαράδεκτο…

Υπήρξαν αρκετά μέσα για αγορά τίτλων βίντεο όπως το VHS, Betamax, Laserdisc, video-cd, DVD και φυσικά τα DVD-HD και Blu-ray.   Υπάρχουν και άλλα μέσα αλλά ήταν κυρίως για βιντεοσκόπηση SVHS κτλ… Από αυτά το μόνο που δεν έχω δεί είναι το Laserdisc και είναι σίγουρα το ποιο εντυπωσιακό…

Δεν ξέρω για εσάς που ζείτε στην τώρα ψηφιακή εποχή αλλά δεν υπάρχει ποιο άμεση εμπειρία να κρατάς το κουτί και να βλέπεις το περιεχόμενο είναι σαν να κρατάς μέρος του συγκροτήματος ή του σκηνοθέτη ή του δημιουργού σε κάθε περίπτωση νιώθεις άλλο δέσιμο από ψηφιακό αρχείο….δεν νομίζω να μπορείς να νιώσεις τέτοια συγκίνηση και φυσικά είναι λες και δεν έχει ψυχή από την στιγμή που δεν το κρατάς  πράγμα που δεν βγάζει νόημα (ενα κουτί είναι άψυχο οκ)αλλά παρόλα αυτά  οποίος κατάλαβε ε κατάλαβε.

Πέρα λοιπόν από το συναισθηματικό δέσιμο το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι ότι είναι δύσκολο ειδικά το δισκάκι να πάθει κάτι με μία μέτρια προστασία κάτι που για παράδειγμα δεν ισχύει τους σκληρούς που έχουν μέσο όρο ζωής 5 με 7 χρόνια, βέβαια αυτό πάει να λυθεί είτε με μνήμες φλας που πλέον φθάνουν 256 γκίγκα και σκληρούς δίσκους χωρίς μηχανικά μέρη ssd. Παλιότερα υπήρχε και το θέμα ότι η ποιότητα του online είναι χαμηλότερη αλλά πλέον μπορεί να κατεβάσει κανείς αρχείο 4Κ με 7.1 και κτλ. άρα δεν ισχύει ότι τα δισκάκια υπερτερούν στην ποιότητα πλέον είναι ίδια  με το ψηφιακό μέσο….. Ένα άλλο αρνητικό είναι ότι αν δεν έχεις ίντερνετ πώς κατεβάζεις;

Κατά τα άλλα το ψηφιακό αρχείο είναι ποιο φθηνό προς το παρόν που υπάρχει το φυσικό βέβαια γιατί μετά ποιος ξέρει τι θα πληρώνουμε… είναι άμεσα προσβάσιμο ειδικά με το σύννεφο, δεν φθείρετε από την ζέστη, την υγρασία ή κάποιον απρόσεκτο που το σπάει… και όλα τα μαγικά που προσφέρει η ψηφιακή τεχνολογία….

Συμπέρασμα μου αρέσει τώρα που βγαίνουν δίσκοι βινυλίου και έχουν και λίνκ να κατεβάσεις το ηλεκτρονικό αρχείο… στις ταινίες είναι λίγο διαφορετικά αλλά οκ μου λείπουν τα κουτάκια και οι ειδικές εκδόσεις κτλ.… κατά τα άλλα το ψηφιακό μέσο είναι απλά καλύτερο στα πάντα…. Είναι θέμα χρόνου πλέον… και τότε θα αρχίσουν να χρεώνουν πάρα πολλά για τα ποιο λίγα…