Περιλαμβάνετε και η ταινία μαστούρα
fire walk with me
Με αφορμή την τρίτη σεζόν twin peaks που
βγαίνει σε λίγο και εμ 25 χρόνια αργότερα (τρελάρες !) πάμε πίσω στο χρόνο να
θυμηθούμε τις δύο πρώτες σεζόν έτσι και αλλιώς οι ηθοποιοί θα είναι πάνω κάτω
οι ίδιοι και ο Μόλντερ θα ενσαρκώσει το τραβέλι για άλλη μια φορά, μετά από 25 χρόνια!
Σε μία ήσυχη πόλη στο πουθενά και
μέσα στα βουνά γίνεται ένας φόνος και καλούνε ένα FBI τυπάκο να το
εξερευνήσει και μετά όλα χαμός. Από παράνοια, τρέλα, απληστία, μοιχεία
εκδίκηση, μαγεία, κατά συρροή δολοφόνους, δαιμόνια, εξορκισμούς παράλληλη
διάσταση και εξωγήινους όλα μπλέκονται
σε αυτό το μικρό χωριό και φυσικά παρασέρνουν όλη την πόλη και τον κεντρικό
ήρωα.
Υπάρχουν αρκετές δεύτερες
υποθέσεις πού άλλοτε συνδέονται και άλλοτε δεν έχουν καμία σχέση. Υπάρχει μια
γενικότερη χαλαρή άποψη ως προς το ύφος της σειράς που κάποιες φορές είναι πολύ
χαλαρό και μεθυστικό και άλλες δυσνόητο και σουρεαλιστικό. Το κόλπο φυσικά στις
φάσεις του σουρεαλισμού είναι απλά να το αφήνεις και να μην το φιλτράρεις γιατί
μετά την πάτησες και φυσικά σε έχουμε μάθει κύριε μου και δεν μασάμε πλέον
χτύπα μας αλύπητα δεν μασάμε πλέον ξέρουμε πότε το κάνεις για την υπόθεση και πότε
για την τέχνη μια φορά την πάτησα μαζί σου και αυτό γιατί σε μάθαινα και δεν σε
ήξερα στο Mulholland drive.
Το χιούμορ είναι αρκετά μαύρο και ιδιαίτερο και ποιο γενικό όσο αφορά την ζωή
και τις ανατροπές της παρά καταστάσεις γέλωτα ως προς τους χαρακτήρες.
Η ηθοποιία είναι απόλυτα
ομοιογενής και ισορροπημένη και δίνει στην όλη αίσθηση της σειράς και στο καλτ στοιχείο και στην αρχή αν και
φαίνεται να είναι υπερβολική πολλές φορές παραπέμπει σε θέατρο και αυτό είναι
ένα θετικό σχόλιο που δεν νομίζω να έχω κάνει ξανά σε οποιοδήποτε παραγωγή. Από
την αρχή του πρώτου επεισοδίου η αντίδραση του ζευγαριού στα άσχημα νέα ότι
έχασαν την κόρη τους μπορεί να πείσει τον κάθε άπιστο.
Τρομερή έκπληξη μου κάνει και η
μουσική που γεμίζει και δίνει τον χαρακτήρα της σειράς από την αρχή μέχρι το
τέλος με ιδιαίτερη αναφορά φυσικά στα τραγούδια της σειράς τα οποία είναι
ονειρικά από τίτλους μέχρι μπαλάντα στην
γκόμενα υπάρχει μια υπολανθάνουσα παράνοια έτοιμη να εκραγεί.
Φυσικά στην φωτογραφία θα
αναφερθώ τελευταία η οποία είναι για
εμένα αυτό που σε συνδυασμό με τους διάλογους έκαναν την σειρά αυτή αθάνατη.
Απλά δεν υπάρχει πουθενά αλλού δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω. Δεν είναι γλυκιά ή
ρομαντική ή σκοτεινή με μία λέξη είναι απλά twin peaks και μπορεί και τα κάνει όλα μαζί.
Εκεί που ξεφεύγει είναι φυσικά και αφύσικα όταν μιλάνε ανάποδα στο μαγικό μέρος
ότι νάνε παράνοια αλλά οκ πρέπει κάποιος να το βιώσει για να μπορέσει να
καταλάβει.
Αν είναι κάτι που με ενόχλησε
είναι ότι δεν ασχοληθήκανε καν να λύσουνε όλα τα μέτωπα που ανοίξανε και ήταν
αρκετά και φυσικά ότι θα ήθελα να αποκαλύψουν τον δολοφόνο στο τέλος της
δεύτερης σεζόν ώστε να μπορέσουν να το συνδέσουν με κάτι ποιο μεγάλο και
οργανωμένο αφού έτσι και αλλιώς παίρναμε
διάσπαρτα στοιχεία δύο ολόκληρα χρόνια ότι κάτι ποιο μεγάλο και οργανωμένο
υπάρχει από πίσω.
Πέρα από αυτά όμως ένα είναι το
σίγουρο ότι αποτελεί σημείο αναφοράς και από ότι φαίνεται για πολλά χρόνια
ακόμη. Κανείς δεν έχει μπορέσει να περάσει την τρέλα της σειράς και ιδιαίτερα το αίσθημα που αφήνει στο μέσο
θεατή.
Διάβασα στο ιντερνετ ότι οι
αληθινοί λόγοι που κόπηκε η σειρά είχαν να κάνουν με γκομενικά… αίσχος δεν το
περίμενα…
Αρνητικά: είναι κουλτουριάρικο
Θετικά: είναι κουλτουριάρικο
Ξεκάρφωτο: το να είναι κάτι παράξενο και ιδιαίτερο και
κουλτουριάρικο και πρωτότυπο και πολλές φορές να βασίζεται στο συναίσθημα που
αποτυπώνει η φωτογραφία και ο ήχος και όχι η υπόθεση η οποία μπορεί να είναι επίτηδες
ανύπαρκτή σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να γίνει σωστά και την ίδια ώρα να
προκαλέσει ενδιαφέρον εμπορικά. Δεν νομίζω ότι δεν το έχουν προσπαθήσει ακόμη
και πρόσφατα με το Lost το ενδιαφέρον κόπηκε απότομα μετά την δεύτερη σεζόν ενώ όσες
φορές πάει να γίνει κάτι που δεν έχει να κάνει απαραίτητα με ποιο παραδοσιακές
συνταγές απλά ακυρώνεται μετά από δέκα επεισόδιά. Για αυτό νομίζω ότι είναι καλό
να αναγνωρίζουμε σειρές που πέτυχαν και εμπορικά και ποιοτικά δεν είναι πολλές …
ειδικά εάν λάβουμε υπόψη και το καθαρό καλλιτεχνικό δημιουργικό στοιχείο είναι ποιο
σπάνιες και από τα διαμάντια.
Με λίγα λόγια: είναι κουλτουριάρικο
5*/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου