Ο
Gerry Anderson στα μέσα του 70 δημιούργησε μια
σειρά που θα επηρέαζε τα πάντα στο sci-fi ακόμη
και σήμερα. Την σειρά για πρώτη φορά την είδα στην αρχή της ιδιωτικής
τηλεόρασης αλλά ήμουν αρκετά μικρός και πρόσφατα και μπορώ να πω ότι ένα πράγμα που μου είχε
κάνει εντύπωση τότε ήταν το όνομα της σειράς που είναι τόσο άστοχο. Πραγματικά
πόσο άστοχα σκέφτονταν πράγματα και εξελίξεις στο χώρο του διαστήματος την
δεκαετία του 70…. Εν έτη 2014 είδα ξανά την σειρά Διάστημα:1999.
Επίσης
τρομερή εντύπωση προκαλεί η επιστήμη του πράγματος που δεν φαίνεται να ισχύει
ούτε για πλάκα με την κεντρική υπόθεση να είναι ότι αποθηκεύουν τα απόβλητα από τα πυρηνικά στο
φεγγάρι άρα βρίσκουν ποιο οικονομικό να μεταφέρουν τόνους ραδιενεργού υλικού
στο φεγγάρι από το να τα βάζουν κάπου στην γη ή να τα πετούν στον ήλιο έστω…. Έπειτα ξεκινά και η ιστορία κάπου εκεί με την
βάση ξαφνικά να γίνεται ένα τεράστιο ατύχημα και το φεγγάρι να φεύγει εκτός
τροχιάς (! WTF!) και
να αρχίζει να κάνει ένα μοναχικό ταξίδι μαζί με 200 άτομα στο κενό του
διαστήματος!
Ένα άλλο θέμα που είναι ενοχλητικό
στα όρια του γελοίου είναι φυσικά οι εξωγήινοι που είναι αρκετοί εκεί έξω και
πως γίνεται να τους συναντούν κάθε εβδομάδα και στο 80% είναι σαν εμάς και
μιλούν αγγλικά με βρετανική προφορά. Ναι και εδώ παράξενα κουρέματα και φρύδια
ορίζουν εξωγήινους…. Ακόμη και όταν ένας εξωγήινος βρίσκεται πλέον στον δεύτερο
κύκλο μαζί με το πλήρωμα και έχει την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε ότι θέλει
βέβαια την ώρα που μεταμορφώνεται δανείζεται και όλα τα χαρακτηριστικά δηλαδή
αν είναι αετός πετάει και έχει τρομερή όραση κτλ πάντα μα πάντα σχεδόν γίνεται
κάτι γήινο ….
Με όλα αυτά τα αρνητικά
χαρακτηριστικά γιατί κρατά ακόμη αυτή η σειρά; Γιατί είναι τόσο μα τόσο
προσεγμένη και επαγγελματικά φτιαγμένη για αυτό. Κάθε σκηνή σε κάθε επεισόδιο
είναι τόσο μα τόσο καλά φτιαγμένη και ζυγισμένη. Είναι λες και ο σκηνοθέτης τους
λέει τι να πουν ακριβώς σε περιεχόμενο και τόνο φωνής, τι συναισθήματα να
προσδίδουν και τι ύφος. Είναι λες και ο σκηνοθέτης έχει φτιάξει κάθε σκηνικό
μόνος του και το έχει βάλει ακριβώς εκεί που πρέπει. Το κάθε επεισόδιο είναι σαν
να βλέπεις ταινία και αυτό είναι κάτι που λέω σπάνια. Υπάρχουν επεισόδια που έχουν αντιγραφεί κατά εξακολούθησή
από άλλες σειρές και μοιάζουν ακόμη φρέσκα και από πλευρά υπόθεσης αλλά και
πλοκής. Είναι από τις λίγες σειρές που πρέπει να βλέπω όντως τι γίνεται αντί να
χαζεύω ή απλά να ακούω την υπόθεση.
Πολλά από τα επεισόδιά έχουν να
κάνουν με τέρατα που οκ είναι λίγο εκτός sci fi αυτές τις ημέρες αλλά από την άλλη
ακόμη και σε αυτά ξεχωρίζουν κάποια με αποκορύφωμα βέβαια το επεισόδιο με το δράκο που οκ πραγματικά σε
κάνει να σκέφτεσαι αφού τελειώσει το επεισόδιο κάποια πράγματα για την
ανθρώπινη υπόσταση γενικότερα. Το αγαπημένο μου επεισόδιο είναι σίγουρα αυτό με
τους ζωντανούς εξωγήινους σαν θάμνους που δημιουργούν παραισθήσεις στα θύματα τους και
τρέφονται με ραδιενέργεια. Είχε πολύ ωραία υπόθεση, ανατροπές και εκπλήξεις που
οκ χωρέσανε υπέροχα τοποθετημένα σε διπλό επεισόδιο. Απλά σου δίνει την
εντύπωση ότι άλλοι θα βασίζανε ολόκληρο κύκλο σε αυτό 20 επεισόδια κρεμασμένα από
μια καλή ιδέα
Αρνητικά: Η επιστήμη είναι ότι νάνε. Ο μαύρος ήλιος είναι μαύρη
τρύπα αν τυχόν δεί κάποιος την σειρά και αναρωτηθεί τι στο καλό είναι ο μαύρος
κύκλος...
Θετικά: Απόλυτα προσεγμένο και δημιουργικά και τεχνικά.
Ξεκάρφωτο: Τολμώ να πω ότι η
σειρά επηρεάστηκε από το "2001: A Space Odyssey" και
μαζί όμως αυτοί οι δύο τίτλοι επηρέασαν και επηρεάζουν το sci-fi ακόμη και σήμερα. Για κάποιο λόγο τα διαστημόπλοια είναι τόσο καλά
βαλμένα στην μνήμη μου… δεν είναι παράξενο που μπορεί να δεις μια σειρά και
μετά από ακόμη και χρόνια να σου μένει κάτι ξεκάρφωτο από την σειρά όπως σε
αυτήν απλά θυμόμουν τα διαστημόπλοια τόσο καλά…..
Καλά σχεδόν το ξέχασα: Κράξιμο
για τις καμπάνες παντελόνια που φοράνε ντροπή και αίσχος… και η ποιο μεγάλη
απογοήτευση για το τραγουδάκι της σειράς που όσο απίστευτα επικά ξεκινά γίνεται
γουα γουα φιάσκο!
Με λίγα λόγια: για να απολαύσεις το Ω στο μέγιστο πρέπει να περάσεις από το Α
4/5 δεν βάζω 5 γιατί η επιστήμη είναι όντως
απαράδεκτη ακόμη και τότε ξέρανε ότι δεν μπορεί να φύγει το καταραμένο το
φεγγάρι από την τροχιά χωρίς να τα κάνει όλα άνω κάτω και ότι οι εξωγήινοι δεν είναι
σαν εμάς και ούτε μένουν δυο πλανήτες απέναντι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου