Firefly (2002–2003) & Serenity (2005)

Η κριτική αφορά την σειρά Firefly και την ταινία Serenity βασισμένη στη σειρά.  Το firefly είναι το όνειρο του Joss Whedon για το τι είναι επιστημονική φαντασία. Σαν σκηνοθέτης δεν έχει κάτι να αποδείξει ειδικά τώρα που έχει κάνει τα πάντα αλλά και τότε είχε ήδη κάνει Buffy και Angel.

Σύμφωνα με αυτόν λοιπόν σκεφτόταν ότι ήθελε πάντα να δημιουργήσει/ γυρίσει μια σειρά επιστημονικής φαντασίας. Το όραμα που είχε λοιπόν ήταν για ένα ήδος που θα ήταν επιστημονική φαντασία με Western (!) και σαπουνόπερα. Βασικά οκ εγώ σκέφτομαι κάτι, οτιδήποτε και μπορώ … μου θυμίζει περισσότερο. Ακόμη και στα extra features εξηγεί ότι χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια για να πάει μπροστά το project ενώ την ίδια ώρα προσπάθησε να κάνει την σειρά όσο ποιο ασυμβίβαστη γίνεται το τελευταίο δεν το λέει αλλά οκ...  Από την αρχή λοιπόν ψηλό μπλόκαρε αυτούς που είναι να χώσουν το χρήμα λέγοντας τους ότι οκ είμαστε 500 χρόνια στο μέλλον η ανθρωπότητα έχει επεκταθεί σε άλλος πλανήτες αλλά πέρα από διαστημόπλοια όλα μα όλα θυμίζουν Western οι υποθέσεις θα έχουν έντονα στοιχεία με σαπουνόπερα επίσης, ενώ δεν υπάρχουν εξωγήινοι γιατί έτσι…  Και ξέχασα να σας πω εσείς που έχετε τα χρήματα ότι τελικά οι χαρακτήρες οι κεντρικοί δεν θα είναι 5 αλλά 9 και θα φτιάξουμε και ένα σκηνικό για το διαστημόπλοιο σε δύο συνεχόμενες σκηνές (stages) καμιά 150 τετραγωνικά! Άρα νομίζω ότι και άντεξε τα επεισόδιά που άντεξε είναι θαύμα…

Άξιζε τελικά; Με μια λέξη: ναι! Μια πολύ καλή σειρά πραγματικά. Πέρα ότι για να καταλάβεις τι γίνεται χρειάζεται 2 με 3 επεισόδιά που οκ εκτός αν είσαι κυνικός του κέρατά απλά βυθίζεσαι στην εμ επιστημονική άγρια εμ δύση   και όλο αυτό τον κάπως αναχρονιστικό αλλά αποκαλυπτικά έντονο κόσμο. Ακόμη και οι δεύτεροι χαρακτήρες είναι προσεγμένοι και ιδιαίτερή (ειδικά οι κακοί έχουν κάτι από ναζί καουμπόηδες!) ενώ οι κεντρικοί χαρακτήρες αν και 9 (!) κρύβουν τόσο πολύ βάθος. Η ηθοποιία πάει χέρι με χέρι με την πλοκή και το προφίλ των ηρώων και δεν είναι λίγες οι φορές που μαθαίνοντας κάτι νέο για αυτούς ξεδιπλώνεται άλλη μια χροιά σε μία ιστορία ή σε ένα σενάριο.

Το σενάριο και αυτό πολλές φορές φαίνεται πραγματικά ανοικτό πράγμα σπάνιο στις μέρες μας και οδηγεί τον τηλεθεατή σε υπέροχα τηλεοπτικά ταξίδια. Συνδυασμένο με σκηνικά άγριας δύσης και πολλές σκηνές από δράση και σαπουνόπερα ικανοποιεί ακόμη και τον ποιο δύσκολο θεατή. Υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στην δράση, το αίσθημα και το κωμικό στοιχείο που όντως ανα περίοδο συμπληρώνει το ένα το άλλο δίνοντας μια πολύ δυνατή παραγωγή. Έτσι το τελικό αποτέλεσμα είναι πομπώδες και φυσικά για σειρά πριν δέκα χρόνια πλέον, ικανοποιεί και τεχνικά ξεγελώντας το μάτι για την ηλικία της σειράς.

Μια άλλη ιδιαιτερότητα είναι το πόσο σημαντικό ρόλο έχει το σκάφος της παρέας από το οποίο ονοματίστηκε και η ταινία. Βασικά το σκάφος έχει δωμάτια (γέφυρα, ιατρείο, μηχανοστάσιο κτλ.)   αλλά η διαφορά είναι ότι το κάθε δωμάτιο είναι και το σπίτι του κάθε ήρωα με αποτέλεσμα το σκάφος να είναι πολύ ζεστό και οικείο. Δηλαδή όταν κάθονται όλοι μαζί και τρώνε ή όταν κάτι πάει λάθος στο μηχανοστάσιο ο θεατής συνδέεται άμεσα και καμιά φορά χωρίς να το καταλαβαίνει με την σκηνή.

Η μουσική είναι καλή αλλά πολύ περισσότερο η μουσική επένδυση είναι αξιοσημείωτη και ακολουθεί την σειρά με το να μην χωράει πουθενά συνδυάζοντας επιτυχημένα εθνικ  και ορχηστρική μουσική.

Όλη αυτή η προσοχή που έχει δοθεί, και εντάξει και το χρήμα που έχουν σκάσει σε συνδυασμό με ένα τερατούργημα παύλα τεράστιο καλλιτεχνικό ρίσκο  που πήγε καλά έφτιαξε έστω και για λίγα επεισόδιά κάτι που δεν θα γίνει ποτέ ξανά εκτός βέβαια και αν προλάβει η γενιά μας να ανεβάσει τόσο πολύ την κουλτούρα της που να αναδείξει  αυτή την σειρά ότι είναι το Metropolis τώρα ή το Space Odyssey.

Η σειρά δημιούργησε φανατικούς οπαδούς οι οποίοι μάζεψαν ένα σωρό χρήματα το οποίο οδήγησε στην δημιουργία της ταινίας serenity και αρκετές δωρεές σε ιδρύματα(!).  Στην ταινία παίζουν όλοι μα όλοι και επι της ουσίας δείχνει τι θα γινόταν στα επόμενα επεισόδιά  της σειράς αναλύοντας τις δύο μεγάλες ιστορίες της σειράς(arcs) που δεν απαντήθηκαν για τους κανίβαλους στο διάστημα και φυσικά για μια κοπέλα που δεν πάει και τόσο καλά και έχει κάτι παραπάνω από τα ψυχολογικά της.

Ο ήχος και εικόνα είναι κινηματογραφικός και είναι μια σπάνια μεταφορά σειράς στην μεγάλη οθόνη. Όλα φαίνονται ποιο γυαλισμένα και ακόμη ποιο προσεγμένα και φυσικά αν βαριέσαι να δεις την σειρά ο δημιουργός έχει φροντίσει ώστε η ταινία να στέκεται από μόνη της.

Στην ταινία ακολουθείτε η γενικότερη φιλοσοφία της σειράς.  Αυτό σημαίνει ένα πανδαιμόνιο από μυστήριο, ανατροπές, σαπουνόπερα και φυσικά μικρά ξεσπάσματα ωμής βίας. Αν ήθελα να γίνω αυστηρώς θα έλεγα ότι απλά η ταινία είναι ποιο επιρρεπής στην δράση από ότι η σειρά αλλά είναι φυσικό επόμενο ώστε η ταινία να στέκεται από μόνη της.

Η μυθολογία συνεχίζεται με κόμικς ο δημιουργός έχει δηλώσει ότι   μάλλον δεν βλέπει κάποιο φως για νέα σειρά ή ταινία, ειδικά μια περίοδο που έχει υπογράψει 3 χρόνια συμβόλαιο με την marvel (agents of shield). 

Αρνητικά: Μπροστά από τον καιρό του, πολύ κεντρικοί χαρακτήρες, πολλά στοιχεία και υλικό άρα και πολύ κουραστικό για αρκετούς, πολύ λίγα επεισόδιά

Θετικά: Μπροστά από τον καιρό του, πολύ κεντρικοί χαρακτήρες, πολλά στοιχεία και υλικό μοναδικό στο είδος του. Οι γυναίκες είναι πανέμορφες. Από εκεί ξεφύτρωσε και η Σάμερ Γκλάου που είναι απλά υπέροχη και πολύ ταλαντούχα, πράγμα σπάνιο συνήθως είναι απλά όμορφη η πολύ όμορφη της σειράς. Summer is coming…

Ξεκάρφωτο: Σε 500 χρόνια από τώρα έχουν μείνει μόνο δύο δυνάμεις οι κινέζοι και οι Αμερικάνοι με αποτέλεσμα όλοι να μιλάνε μαζί και τις δύο γλώσσες σίγουρα παράξενο το οποίο αντανακλάτε και στο ρουχισμό και στην αρχιτεκτονική. Νομίζω ότι είναι κάτι που όντως δημιουργεί αυτό το ξένο και επιστημονική φαντασία εφέ.  Άλλες σειρές βάζουν εξωγήινους, άλλοι υπεράνθρωπους ενώ στην Ελλάδα η επιστημονική φαντασία συνδυάζεται με αλουμινόχαρτο στο κεφάλι και κεραίες.  Πόσο πίσω είμαστε…   Σε κάποια στιγμή ο πιλότος μιλά για το back up εσωτερικό αστείο σίγουρα αφού είχε τονίσει σε συνέντευξη ότι όταν δεν πάει καλά στο πιλοτήριο και πρέπει να παίξει το ρόλο του απλά πατάει 3 διακόπτες από πάνω του που κάνουν τσικ τσικ. Κάποτε είχα κρεμασμένη μια τεράστια αφίσα ποστερ από το Serenity αναρωτιέμαι που να είναι τώρα…

Με λίγα λόγια: Μπροστά από τον καιρό του πρωτότυπο και μοναδικό.

5/5 δεν βάζω αστεράκι γιατί δεν είναι ότι ποιο χαλαρό υπάρχει

firefly

serenity

μίνι φωτογραφικό για το Σαμεράκι