scifi tv series: Earth: Final Conflict (1997

Κάποιοι έγραψαν ότι είναι μία από τις καλύτερες σειρές πόσο έξω έχουν πέσει….

Στο κοντινό μέλλον έρχονται κάτι εξωγήινοι στο πλανήτη γη και εδώ αρχίζει η σειρά αφού και καλά είναι φιλειρηνική αλλά επι της ουσίας δεν είναι και έτσι ο πρωταγωνιστής της σειράς πρέπει και καλά να τους υποταχθεί ενώ παράλληλα τους ξεσκεπάζει… στον πρώτο κύκλο. Γιατί στο δεύτερο πεθαίνει και είναι πλέον στο χέρι μια κοπέλας και ενός άλλου κυρίου να ξεσκεπάσουν τα τρομερά μυστικά των εξωγήινων τέιλονς…Μετά από λίγο όμως πεθαίνει η κοπέλα και μετά αναλαμβάνει μια άλλη κοπέλα η οποία μένει μόνη της γιατί πεθαίνουν σε αυτή την σειρά οι πρωταγωνιστές για πλάκα. Κάθε σεζόν είναι γεμάτη θανάτους και αποχωρήσεις βασικών ηθοποιών. Κάτι που στο πρώτο κύκλο φαινόταν αρκετά υποσχόμενο έγινε φάρσα του ίδιου του, του εαυτού. Στο ίδιο τροπάριο ακολουθεί και η δράση και η υπόθεση που όποτε πάει να πιάσει ένα ρυθμό απλά το σκίζουν σε κομμάτια για να μην καλομαθαίνουμε μάλλον. Δεύτεροι ρόλοι πολλές φορές έχουν δικά τους επεισόδιά (;) και σε κάνει να απορείς με την άναρχη δόμηση αυτής της σειράς. Το μυστήριο λύθηκε βέβαια όταν μπήκα στο imdb και Wikipedia και είδα ότι το σενάριο είναι από το δημιουργό του Star Trek. Το παράξενο είναι ότι η γυναίκα του περίμενε να πεθάνει για να αρχίσει η σειρά! Πόσο παράξενο είναι αυτό; Το άλλο σούπερ παράξενο είναι ότι στα εκατό συν επεισόδιά της σειράς υπάρχουν καμιά 30αριά σκηνοθέτες! Χα! Χαχαχαχαχαχα. Τρομερό νευρικό γέλιο και εξηγούμε: Εάν είχα μπει στον κόπο να διαβάσω τουλάχιστον ότι υπήρχαν 30 σκηνοθέτες δεν θα έβλεπα ποτέ την σειρά ή θα σταματούσα στον πρώτο κύκλο. Χαχαχαχαχα ο η Ανθρωπότης!

Τέλος πάντων. Τα γραφικά είναι άψογα… για το 1997 και απλά φαίνονται τώρα τόσο άκομψα που θέλω να βγάλω τα μάτια μου με τσιμπιδάκια και να τα σοτάρω σε μοβ σάλτσα παντζαριών! Το ίδιο ισχύει για την ενδυμασία και γλώσσα και γενικότερο στυλ των εξωγήινων που μοιάζει σαν να βγήκαν για πρωινό τρανσέξουαλ παιδικό πάρτι γενεθλίων μαζί με γνωστό σχεδιαστή μόδας… στην θαλαμηγό του. Επίσης αν και έφτασε μέχρι το 2002 δεν μπορεί παρά να απορεί κανείς με την γενικότερη ενδυμασία δηλαδή πριν από δεκαπέντε χρόνια ντυνόμασταν έτσι; Αν έρθουν εξωγήινοι και δούνε αυτή την σειρά θα ιδρύσουν δια γαλαξιακή αστυνομία μόδας και για να το λέω εγώ που είμαι άντρας λέει πολλά.

Δεν θα μπω καν στον κόπο να βασανίσω ξανά το μυαλό μου για να αποτυπώσω καλά ή κακά επεισόδιά το μόνο που σίγουρα ισχύει ότι 5 χρόνια και δεν είχαμε ούτε μια μεγάλη μάχη. Ούτε μια φορά ρε ζώα, μαϊμούδες με γραβάτες είδα 110 επεισόδιά και μια φορά δεν ένιωσα τώρα θα γίνει χαμός. Και μετά βγαίνουν οι «ειδικοί» και λένε ότι αυτή η σειρά ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της αφού συνδύαζε επιστημονική φαντασία με δράμα. Το συνδύασε είναι η λάθος λέξη η σωστή είναι συν-μπουρδούκλωσε ότι σκατό φιλοσοφία σκιτζίδικο δράμα με λίγη πλοκή και ένα σωρό φούσκες να σκάνε σε σχέσεις, παράλληλες ιστορίες και μεθυσμένου παραβολισμού. Λογικά για να το άφησε στο συρτάρι θα είχε κάποιο λόγο τι πήγατε και το ξεθάψατε ρε παλικάρια…

Η επιστήμη της σειράς είναι τουλάχιστον της πλάκας με όντα τόσο αναπτυγμένα να τρέφονται με ενέργεια ενώ παράλληλα δεν μπορούν να αναπαραχθούν. Μπορούν να φτιάξουν ζωντανό διαστημόπλοιο να έχουν κοινό υποσυνείδητο αλλά δεν μπορούν να ελέγχουν το ελεύθερο ανθρώπινο πνεύμα και ότι άλλη παραβολική μπούρδα υπάρχει εκεί έξω.

Και να φανταστεί κανείς ότι κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτή η σειρά είναι από τις καλύτερες εκεί έξω! Δηλαδή σοβαρά ;

Ο τελευταίος κύκλος σίγουρα ήταν ο ποιο ελεεινός από όλους αφού κατάφεραν να βγάλουν όλους τους κακούς εξωγήινους και να βάλουν άλλους ποιο κακούς με αποτέλεσμα να βάλουν κάτι παραμορφωμένα βαμπίρ που κλασσικά οι μισοί είναι χορτοφάγοι ώστε να υπάρχει το κλασσικό δίλημμά γενοκτονία ή όχι όταν φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο. Ναι η σειρά πέρασε σε ακόμη ποιο μεγάλο βύθισμα στο τέλος. Η σειρά τελείωσε με ένα την αρχή ενός μεγάλου ταξιδιού που ποτέ δεν έγινε… τι κρίμα. Από εκεί που μας φρίξαν με την γη και το ανθρώπινο σθένος ετοιμάστηκαν για το σούπερ ταξίδι. Έλεος!

Αρνητικά: άναρχο και βαρετό, ούτε μια μεγάλη μάχη, όλα φαίνονται παρωχημένα, σιχάθηκα το μοβ

Θετικά: Ε μέχρι το 1997 το είχε στο συρτάρι του μετά το έκανε έκπληξη η γυναίκα του.

Ξεκάρφωτο: Είναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι μια σειρά επιστημονικής φαντασίας μου έκλεψε χρόνο από την ζωή μου.

Η σειρά έχει θέμα με τους ρόλους γιατρών πρέπει να μέτρησα καμιά 20αρα «ειδικούς γιατρούς» που έσωναν ένα πρωταγωνιστή κάτι αντίστοιχο με ναυάρχους στο Star Trek. Το μοβ είναι αρρώστια στην σειρά εκτός από τον τελευταίο κύκλο. Μπορεί να έδειξε πράγματα που θα συνέβαιναν στο μέλλον αλλά επιστημονική φαντασία με κάτι δεν λειτούργησε εδώ, το αναγνωρίζω ότι ήταν η πρώτη φορά που υπήρχε δράμα τόσο πολύ σε Sci-Fi αλλά δεν λειτούργησε τι να κάνουμε τώρα;

Σίγουρα το ολογραφικό μωρό με την ολογραφική σχέση με τον τύπο που είναι μυστικά ερωτευμένος και την ίδια ώρα να το μαθαίνει και η κανονική τύπισσα και να βγάζει σούπερ χαλαρή αντίδραση στο στυλ «ά χαριτωμένο» είναι από τα ποιο αστεία πράγματα που έχω δεί.

Τέλος, ένα φυσιολογικό μωρό δεν υπάρχει σε αυτή την σειρά κάποιος έχει πολλά απωθημένα με μωρά ή απλά νιώθει την τρομακτική τους φύση και απειλή όταν μπουσουλούν και σαλιαρίζουν απειλητικά προς το μέρος του διεκδικώντας με την πιπίλα τους την ζωή του…. Αγκου αγκου αγκουουουουου

Με λίγα λόγια: άδικο για όλες τις πλευρές πήγε να γίνει κάτι ιδιαίτερο τελικά δεν έγινε τίποτα.

2/5

imdb