Πάνω κάτω ότι έχει κάνει ο chuck Lorre και
η ομάδα του ποτέ δεν μου άρεσε αν δείτε στο imdb έχει κάνει πολλές γνωστές σειρές αλλά ήταν μάλλον ποιο πολύ
αμερικανό-κεντρικές. Τέλος πάντων φταίει το χιούμορ του είμαι εγώ απλά
παράξενος τα τελευταία χρόνια όχι μόνο
δεν πήγαινα μια τα αστεία του πραγματικά σιχάθηκα το ηλίθιο χιούμορ του με
αποκορύφωμα το best seller του two and a half men.
Την πρώτη φορά που είδα big bang theory
το απέκτησα κατά λάθος γιατί νόμιζα ότι ήταν ντοκιμαντέρ! Μετά κατάλαβα ότι δεν
είναι και ότι δημιουργός είναι ο chuck Lorre και ήμουν έτυμος να το σταματήσω αλλά ήταν τόσο καλό που
πραγματικά αποτελεί μια αγαπημένη σειρά. Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα στην σειρά
είναι ότι δεν είναι σαν τις άλλες του chuck Lorre με ένα χοντρό ή χίπη απλά να κοπανάει αστείες
ατάκες και όποιος γέλασε ε γέλασε. Το δεύτερο ότι το περιβάλλον δεν είναι
στατικό και βαρετό αλλά εξελίσσεται και μορφοποιείται και μπλέκεται και αυτό
στην πλοκή της ιστορίας και της σειράς γενικότερα. Βασικά πέρα από τις αστείες
ατάκες των χαρακτήρων παρατηρείτε μια δυναμική ανάμεσα στους σπασίκλες και στο
θηλυκό τις παρέας Η δυναμική εάν και εμφανής στα όρια της γύμνιας παίρνει μια
ποιητική άδεια αφού δουλεύεται και παίρνει καλές διαστάσεις και προοπτική ως
προς τους χαρακτήρες ιδιαίτερα μετά την τρίτη και τέταρτη σεζόν που μπαίνουν
και άλλα θηλυκά σαν κεντρικοί χαρακτήρες. Προς τιμή των δημιουργών υπάρχει
άφθονο υλικό από την Pop και Sci-Fi κουλτούρα
αλλά και υποκουλτούρα και δίνει μια σπάνια αίσθηση ευχαρίστησης όταν βλέπεις
την σειρά με την κοπέλα σου και φίλους και πιάνεις καμένα αστεία που οι άλλοι
δεν πιάνουν ενώ παράλληλα δεν λείπουν και αστεία για την επιστημονική κοινότητα
ιδιαίτερα όσο αφορά τίτλους και την απέραντη μάχη γκρίνια μεταξύ θεωρητικών και
μηχανικών. Να πω την αλήθεια στις σεζόν 5
& 6 νομίζω ότι άρχισε να χάνει λίγο γιατί είναι λάθος να παίρνει τόσο βάρος
ένας μόνο από τους χαρακτήρες αλλά παρόλα αυτά κινείται σε υψηλά επίπεδα
κωμωδίας. Η σειρά έχει κάποια εφέ που εξυπηρετούν το εκάστοτε επιμέρους
επεισόδιο και ευτυχώς τίποτα περισσότερο.
Η ηθοποιία είναι όντως καλή και πολύ περισσότερο η χημεία μεταξύ των
ηθοποιών είναι πολύ δουλευμένη κάνοντας μια κωμική στιγμή άκρος απολαυστική και
μεστή επειδή ο τηλεθεατής έχει δεθεί αρκετά με το σύνολο και έχει την ίδια ώρα
απατήσεις που επιβεβαιώνονται και βάση υποκριτικής και βάση σεναρίου. Ένα άλλο
θετικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι
στην δημιουργική ομάδα συμμετέχει και
επιστήμονας David Saltzberg ο οποίος
κάνει πολύ καλή δουλειά. Αν είναι κάτι που δεν μου αρέσει γενικότερα στις
αμερικάνικες κωμικές σειρές είναι η χρήση του γέλιου είτε κονσερβοκούτι Casio είτε ζωντανό είναι το
ίδιο μπαγιάτικο και εξηγούμαι: Όταν είναι Casio είναι απλά γελοίο, μηχανικό και
προβλέψιμο (σαν του Λαζόπουλου) όταν είναι ζωντανό είναι πάλι το ίδιο για δύο
βασικούς λόγους. Ο πρώτος εμφανής, δεν μπορεί να μου υποδείξει κανείς πότε θα
γελάσω ή τη βρίσκω αστείο ή περισσότερο/ λιγότερο αστείο και ο δεύτερος λόγος που είναι ποιο
μουλωχτός ,με την παραδοχή ακόμη ότι θέλουμε να ακούμε γέλια , τα γέλια που
ακούγονται είναι μεν από αληθινούς ανθρώπους αλλά το τρικ που κάνουν είναι ότι σε μια σκηνή που θα γυριστεί 10 φορές ηχογραφούν
των ήχο των διαλόγων και το γέλιο του κοινού ξεχωριστά και μετά κάνουν mix and match! Για το τέλος θα ήθελα
να σχολιάσω το γεγονός ότι η σειρά αναπτύσσεται υπέροχα ιδιαίτερα στην
μυθολογία των χαρακτήρων (γονείς, παιδικά χρόνια κτλ) ενώ μικρά πρακτικά
σκιτσάκια slapstick κωμωδίας είναι
αναπάντεχα καλοδεχούμενα , ναι το παραδέχομαι, γελάω με την καρδιά μου
στο νανούρισμα του Sheldon ή στο ρυθμικό χτύπημα της πόρτας.
Αρνητικά: Αρνητικά ουσιαστικά δεν
υπάρχουν , η εικόνα φαίνεται υπερκορεσμένη με κάποια αντικείμενα στο κάδρο απλά
να φαίνονται υπερβολικά σε κάποια σημεία απλά νομίζω ότι υπάρχει χρωματικός
θόρυβος αλλά πάλι μπορεί εγώ να είμαι παράξενος, δεν ξέρω δοκίμασε το στο
επόμενο επεισόδιο παίξε λίγο με την
τηλεόραση σου και το χρώμα της.
Θετικά: Κατάφεραν σε διάφορα
επίπεδα να φέρουν ισορροπία και να παρουσιάσουν ιδιαίτερα προσεγμένες δυναμικές
και καταστάσεις για όοοολο τον λαό αξιοθαύμαστο, μπράβο τους, ε
και φυσικά η Kaley Cuoco αν είσαι άντρας ή γενικότερα γλύφεις την μοκέτα δεν
μπορείς παρά να υποκλιθείς στην φυσική της παρουσία…
Ξεκάρφωτο: Σε κάθε αρχή σεζόν ο David
Saltzberg παρουσιάζει στους μαθητές του μέσο
του Sheldon (σε ένα επεισόδιο
στο λευκό του πινακάκι στην σειρά ) ένα πρόβλημα
το οποίο λύνει μέχρι το τέλος της σεζόν! Άρα, οι ασκήσεις του Sheldon είναι κάτι
περισσότερο από αληθινές.
Με λίγα λόγια: Σπάνιο για την
κατηγορία του, επαναδιατυπώνει εν μέρει τις απαιτήσεις για κωμική ποιότητα ενώ φροντίζει,
δοκιμάζει και διακωμωδεί ήσυχα και
αναπάντεχα τις αρχές κοινωνικοποίησης μας
3/5 bazinga!
5/5
imdb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου