Continuum (2012–)

 

Υπάρχουν πολλές Αμερικάνικες σειρές Sci-Fi  που λόγο κόστους γυρίζονται στον Καναδά πρέπει εκεί να είναι ποιο φθηνά… Μια από αυτές είναι και το Continuum. Η διαφορά είναι ότι σε αυτή την σειρά δεν κρύβουν το γεγονός ότι είναι Καναδάς άρα είναι λίγο ποιο ελεύθεροι να κάνουν τα πράματα κάπως διαφορετικά και όχι τόσο χολιγουντιανά. Η ιστορία είναι κάτι στο στυλ terminator περίπου αλλά ακόμη δεν έχουν δήξει σε ποια σχολή time travel ανήκουν (χε χε).  Είναι λίγο ανάμικτα τα συναισθήματα για αυτή την σειρά καθώς υπάρχουν επεισόδια που έχουν ρυθμό και υπόθεση ενώ υπάρχουν και αυτά που λειτουργούν σαν σκιές των καλών επεισοδίων. Τα εφέ και αυτά ακολουθούν λίγο το ρυθμό της σειράς προσωπικά νομίζω ότι φαίνονται καλύτερα σε live action παρά σε CGI περιβάλλον. Ειδικά όταν δείχνει σκηνές εκτυλισσόμενες στο μέλλον μοιάζει λίγο με γραφικά από καλό παιχνίδι παρά με την ουτοπική πολιτεία του Πλάτωνα. Η σειρά δανείζεται με ωραίο τρόπο στοιχεία από παντού και υπάρχει πάντα κάτι για να κρατήσει το ενδιαφέρον. Με αρκετά αργούς ρυθμούς οι χαρακτήρες και οι μεταξύ τους σχέσεις αναπτύσσονται και κάποιες φορές μεταλλάσσονται δίνοντας στον θεατή υλικό να απολαύσει και παράλληλα να μάθει περισσότερα για την μυθολογία της σειράς. Η δεύτερη σεζόν είναι καλλίτερή από την πρώτη γιατί ασχολείται περισσότερο με τους χαρακτήρες και είναι και λίγο ποιο καλά στημένα τα επιμέρους  στοιχεία των επεισοδίων. Το ποιο καίριο ηθικό δίλημμα είναι αυτό του απολυταρχισμού και των επιπτώσεών του με την βοήθεια της τεχνολογίας αφού στο μέλλον όλα τα πολιτεύματα έχουν αποτύχει και την εξουσία την έχουν οι εταιρίες (αυτές οι κακές πολυεθνικές) που με την βοήθεια της τεχνολογίας μας ελέγχουν και μας παρακολουθούν ώστε όλα  να είναι ασφαλή   να επικρατεί ένα κλίμα σταθερότητας αλλά πάνω από όλα αποδοτικότητας και παραγωγικότητας. Βασικά ένα σχόλιο που θέλω να κάνω όχι μόνο για αυτή την σειρά αλλά και άλλες και παρόμοιες σειρές και ταινίες που παίρνουν ένα στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας και του αλλάζουν τα φώτα (π.χ. τι θα γινόταν αν η κυβέρνηση ήταν οι πολυεθνικές, τι θα γινόταν αν η αστυνομία δεν ήταν δημόσια αλλά ιδιωτική, τι θα γινόταν αν η τέχνη ήταν παράνομη κτλ.) έχει αρχίσει και κουράζει και καλό είναι να κατεβάσουν και κάποια άλλη ιδέα σαν παράδειγμα φέρνω το Flash Forward με τον αντίλογο βέβαια ότι ήταν καλή σειρά αλλά δεν  έπιασε τον παλμό του κοινού χμ… Ίσως από την στιγμή που υπάρχουν (σε κάθε καλή σειρά που σέβεται τον εαυτό της) science advisors (βασικά παίρνουν έναν μηχανικό ή φυσικό σαν σύμβουλο ακόμη και το big bang theory έχει) θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιος κοινωνιολόγος ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

Αρνητικά: πολλά filler episodes

Θετικά: τα killer episodes είναι όντος καλά, δείχνει να αναπτύσσεται σαν σειρά

Ξεκάρφωτο: ήθελα να σχολιάσω την Lexa Doig  ότι παραμένει αγέραστη αλλά ψάχνοντας για φωτογραφίες του Continuum ενημερώθηκα ότι η Rachel Nichols είναι πρώην μοντέλο οπότε στο τέλος έβαλα μερικές φώτος και έχει παίξει και το orion girl στο reboot  του Star Trek.

Με λίγα λόγια: Ιστορία terminator στον Καναδά, ανισόρροπο κάποιες στιγμές   με πολύ καλές προοπτικές, καλή ηθοποιία, μέτρια γραφικά σίγουρα αξίζει το χρόνο σου.

3/5

imdb

Lexa

Beauty and the Beast 2012

Η πεντάμορφη και το τέρας εν έτη 2013. Τι να πει κανείς… πολλά υποθέτω. Για την ρηχή ηθοποιία και βαρετή πλοκή και ερμηνεία , τους ρυθμούς χελώνας του κάθε επεισοδίου; Είναι τόσα πολλά στα οποία μπορεί να αναφερθεί κάποιος. Οσοι έχουν στο μυαλό τους την σειρά των 80s θα σοκαριστούν καθώς ο παραβολισμός και η σχετική μυθολογία που αναπτύχθηκε στην τότε σειρά  δεν έχει καμία θέση εδώ. Οι χαρακτήρες είναι τόσο επίπεδοι και το κάθε επεισόδιο πάει ως εξής: Τέρας αγαπά πρωταγωνίστρια. Πρωταγωνίστρια αγαπά τέρας. Έχουν όμως αντικειμενικές δυσκολίες γιατί λόγο των περιστάσεων  δεν προλαβαίνουν … να ερωτευθούν, αγκαλιαστούν, χαδευτούν, μιλήσουν, βολτάρουν δηλαδή είναι λες και το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να μην προλαβαίνουν είναι χαρακτηριστικό ότι προλαβαίνουν να φιληθούν  μετά από καμιά 15αρια επεισόδια . ¨Έλεος! Το τέρας έχει σούπερ εχθρούς που τον έχουν κάνει έτσι και τον κυνηγάνε και… ε αυτά. Η πρωταγωνίστρια μαζί με μια άλλη τύπισσα είναι αστυνομικίνες και λύνουν ένα έγκλημα ανά επεισόδιο  σε δέκα λεπτά μέσα στο επεισόδιο. Ο ηθοποιός που υποδύεται το τέρας μάλλον πρέπει να είναι φυτεμένος να αρέσει στο γυναικείο κοινό καθώς έχει άρλεκιν θεληματικό πιγούνι, και μια μόνιμη βραχνάδα στην φωνή του λες και γεννήθηκε κρυωμένος. Φυσικά είναι τέρας γιατί όταν νευριάζει ( και μόνο τότε) αλλάζει το χρώμα των ματιών του και φαίνονται έντονα οι φλέβες του… Η Kristin Kreuk πάει να σώσει ότι μπορεί αλλά νομίζω ότι δεν έχει και πολλά να κάνει με τόσο φτωχό υλικό και ίσως δεν πρέπει να ξεχνά ότι δεν είναι smallvile εδώ. Σε αυτή την σειρά γίνονται σημεία και τέρατα. Αναφέρεται καθαρά σε γυναικείο κοινό.

Αρνητικά: Κάποιοι μπορεί να παραπονεθούν για την ποιότητα της παραγωγής (εικόνα, εφέ κτλ.) δηλαδή σοβαρά όλα τα άλλα είναι τέλεια;

Θετικά: Kristin Kreuk κάνει ότι μπορεί αλλά δεν φτάνει, η σειρά θα αρέσει σε πολλές γυναίκες.

Ξεκάρφωτο: Η σειρά του 1987 ήταν πολύ ποιο ωραία …

Με λίγα λόγια: Αγαπητή φίλη  εάν σου αρέσει το Vampire Diaries και το True Blood  θα λατρέψεις το άρλεκιν τέρας 2013.

1/5

imdb

Νοσταλγία

Νοσταλγία 2

βραβείο...κρυωμένου

3d τεχνολογία: η 3d δράση είναι μια πονηρή μπούρδα και φέρνει πονοκέφαλο

Το 3d υπήρχε από πάντα. Οκ υπερβολή αλλά δεν υπάρχει τα τελευταία πέντε ή  δέκα χρόνια. Είναι η λαχτάρα για την ποιο πιστή απόδοση της τρίτης διάστασης (αυτής του βάθους)  στο σινεμά ή στο χαζοκούτι-μόνιτορ του σπιτιού μας εδώ και δεκαετίες. Έβγαλα ένα πρακτικό κανόνα ότι γίνεται μόδα ανά 20 χρόνια και πάντα για πονηρό σκοπό. Πρώτα μόδα στο σινεμά το 70 με τα αυτοκίνητα όπου τώρα ποια παππούδες κάνανε καμιά κίνηση να πιάσουν λίγο μπούτι, ενώ το μαχαίρι έβγαινε από την οθόνη του σινεμά και καρφωνόταν στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου και φοβόταν (και καλά) η τώρα ποια γιαγιά και ήθελε αγκαλίτσα, μετά στην δεκαετία του 90 με κάτι τσόντες.. τσόντες που προσπαθούσε να μας πείσει ο Star Μαστοράκης ότι είναι σαν να βρίσκεσαι θεατής μέσα σε μια άλλη κρεβατοκάμαρα και τώρα πάλι τα ίδια με τα Blu-ray αλλά  η διαφορά είναι ότι στο πλασάρει για να το πλασάρεις στην οικογένεια σαν διασκέδαση που μας αφορά όλους γιατί ο εξοπλισμός  είναι πανάκριβος και έχουμε και οικονομική κρίση. άρα, είναι ακριβό και απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και ειδικό υλικό και πάντα μα σχεδόν πάντα το θέλουν το αποζητούν οι άντρες (δεν είναι τυχαίο). Αλλα πράγματα που με εκνευρίζουν στο 3d. Τα γυαλιά είτε ενεργητικά, παθητικά και bisexual είναι άκομψα, βαρετά (γιατί πρέπει να τα φορέσεις) και το κυριότερο ζαλίζουν μετά από πολύωρη χρήση. Μέχρι η τεχνολογία να σταματήσει να ζαλίζει από κάθε άποψη το ταλαίπωρο εγκέφαλό μας δεν βλέπω να προχωρά. Το καλύτερο περιεχόμενο που έχω δει είναι στο σινεμά… το διαφημιστικό των M&Ms και αυτό βασικά επειδή κράτησε λίγα δεύτερα και η αίσθηση του βάθους ήταν αρκετά πειστική. Είναι απίθανο ότι με την σημερινή τεχνολογία το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε βάλουν σε ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο (ώστε να πιάνει το εφέ) να σου φοράνε γυαλιά, να δίνεις ένα σωρό χρήματα και μετά από όλα αυτά να σου παρουσιάζουν την ταινία με κάτι στοιχεία (όχι όλο το καρέ)απλά να εξέχουν λίγο από την οθόνη. Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε! (ε τουλάχιστον όχι ακόμη)  Ξέχασα, να πω και για τα χρώματα που σαφώς είναι χειρότερα από το συμβατικό τρόπο παρακολούθησης. Μήπως να περιμένουμε για ολογράμματά;

Cleopatra 2525 (2000–2001)

Σε κάποια στιγμή τα τ(ρ)υπάκια που κάνανε την Ζίνα σκέφτηκαν ότι θα είναι καλή φάση να κάνουν και μια σειρά Sci-Fi γιατί αφού περνάμε τόσο καλά με την Xena και Hercules γιατί να μην πάρουν μερικούς ηθοποιούς από τις σειρές μας και να τους χώσουμε στο μέλλον σε μια νέα σειρά με την ίδια ποιοτική αισθητική. Η πρωταγωνίστρια έχει όνομα stripper (Jennifer Sky) προσόντα stripper (βλ. φώτο)  υποδύεται (αλήθεια) μια πρώην stripper που ταξιδεύει στο χρόνο  και πολεμά ρομπότ και η ηθοποιία της είναι χειρότερή από αλλοδαπή stripper που δηλώνει τον αυθόρμητο έρωτα σε 85άχρονο παππού. Η φωνή της είναι τόσο ενοχλητική που μακάρι να κάνανε overdub την φωνή του Darth Vader και κάθε φορά που τελείωνε μια πρόταση να ακουγόταν ένα πριόνι να κόβει ξύλα για ένα λεπτό. Η υπόθεση στα επεισόδια άλλα και στους χαρακτήρες έχει τέτοια κενά που με αυτά τα κενά φιλοξενείτε για ένα σαββατοκύριακο τουλάχιστον ο Godzilla σπίτι σας… με τα παιδιά του.   Ευτυχώς που η αλλαγή της  χιλιετηρίδας δεν έφερε και το τέλος του κόσμου γιατί ο Μέγας σκηνοθέτης σίγουρα θα μας έκαιγε όλους.

Αρνητικά: εεεε όλα; Δεν είναι τόσο sexed up όσο φαίνεται (σ έπιασα)

Θετικά: Καλή φάση αν δεν το πάρεις σοβαρά και είσαι με παρέα και φίλους και οινοπνεύματα και θέλεις να καείς… υποθέτω…. Δεν ξέρω πόσο κάτω μπορεί να πας…

Ξεκάρφωτο: Δεν έχω δει ποιο ξεφτίλα Κακούς είναι ποιο ξεφτίλα και από του Harry Potter. Ακόμη και το τραγούδι για το σποτ είναι βιασμένο.

Με λίγα λόγια: εκτός και αν είσαι ένας πολύ μεθυσμένος όχλος αντρών κλεισμένος σε ένα μπουντρούμι με μια ψόφια αρκούδα και μια τηλεόραση  αυτή η σειρά δεν είναι για σένα.

0/5

imdb

τρόμος...

Fringe (2008–2013)

Κάποιες φορές είναι δύσκολο να εκφράσεις την γνώμη σου γιατί μια σειρά μπορεί να σου αρέσει τόσο πολύ που δένεσαι συναισθηματικά. Δεν ξέρω καν πως μια σειρά σαν το Fringe άντεξε 5 χρόνια. Κυρίος γιατί είναι μια καθαρά Sci-Fi σειρά. Όταν είδα τον πιλότο για πρώτη φορά ειλικρινά σκέφτηκα ότι πρόκειται για ένα αντίγραφο του X-files και σκέφτηκα αν αξίζει να το παρακολουθήσω. Ευτυχώς που δεν σταμάτησα. Με ένα σύμπαν το οποίο συνέχεια μεγαλώνει ανά  επεισόδιο, ανά σειρά, ανά χαρακτήρα είναι σίγουρα ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Πολλές ωραίες ιδέες και καταστάσεις που ευτυχώς για εμάς στο τέλος βγάζουν νόημα και όντως συνδέονται σε αντίθεση με κάτι Lost καταστάσεις. Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω κάτι από τα θέματα και τις ιστορίες που πραγματικά ξεχώρισε αφού όλα τα θέματα και εξελίξεις είχαν πάντα ένα οργανικό ρόλο στην σειρά. Παράλληλο σύμπαν, σούπερ όπλα, ταξίδια στο χρόνο, γενετικά πειράματα και τόσα άλλα… Κάνοντας μια ποιο βαθιά ανάλυση στο τι μου άρεσε και τι όχι ανακαλύπτω ότι αυτή η σειρά δεν έκανε κάτι εντελώς νέο απλά οργάνωσε κάποιες ιδέες και θέματα και τα έκανε να λειτουργήσουν αρκετά καλά. Η ειδοποιός διαφορά είναι στους χαρακτήρες. Τόσο, αληθινοί στο πώς αισθάνονται και πως αλλάζουν τις ιδέες τους και τις συναισθηματικές τους κορυφώσεις μέσα στα πέντε χρόνια ειδικά για τους πρωταγωνιστές και τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους, ο θεατής μπορεί να βιώσει αρκετά πειστικά όλη την ποικιλία των συναισθημάτων και να δεθεί, να ταξιδέψει μαζί τους. Η αγαπημένη μου σχέση είναι σίγουρα μεταξύ του Walter και της Olivia. Αρχίζει από μια έντονη παράνοια από τον φυσιολογικό της παρέας κοιτάζοντας με μισό μάτι τον τρελό, αντιστρέφει τους ρόλους μέσο έντονων ψυχικών και συναισθηματικών μεταβολών βίας, έντονου παρελθόντος και μίσους και δίνει την θέση της δειλά και σιγά σε μια οικογενειακή σχέση φροντίδας και αγάπης. Σαν χαρακτήρας πιστεύω ότι ο Walter είναι απλά απίστευτος και σίγουρα ο αγαπημένος, το χιούμορ του είναι απίστευτα καλό χωρίς να είναι ούτε καθυστερημένο ούτε τρομερά «ιδιαίτερο» συν ότι κάνει ένα τεράστιο συναισθηματικό ταξίδι από την απομόνωση του στη αυτογνωσία του. Η σειρά προσπάθησε να κάνει τον θεατή να σκεφτεί όχι μόνο για τα ηθικά διλλήματα της επιστήμης και τον ορίων της αλλά και τον προβληματισμό του μέσου ανθρώπου για το αύριο και το σήμερα ως προς τον ανθρώπινο κοινωνικό σύνολο και τον ίδιο του τον εαυτό (ε ξέρεις αυτό που μετράει) και νομίζω ότι το πέτυχε. Για αυτό ίσως και στο τέλος ο απόλυτος καταλύτης είναι η αγάπη και όχι ένα super όπλο.

Αρνητικά: μερικές φορές κάποιες σκηνές είναι τόσο μεγαλεπήβολες που φαίνονται under budget, σε κάποιες σκοτεινές σκηνές ο θόρυβος είναι αρκετά έντονος

Θετικά: μεγάλο σύμπαν, απίστευτοι χαρακτήρες και ηθοποιία, ωραίες γυναίκες ειδικά η Georgina Haig. σε κάποιο σημείο στην σειρά υπάρχει και αναφορά στην Ιλιάδα!

Ξεκάρφωτο: ανάλογα το σύμπαν που εξελίσσεται η σειρά υπάρχει και το αντίστοιχο σποτάκι στην αρχή το 80s είναι απλά απίστευτο !

Με λίγα λόγια: Μακάρι να μην τελείωνε, με βάση αυτή την σειρά θα κρίνονται πολλές άλλες, πήγε τον πήχη πολύ ψηλά

5*/5

imdb