ο χρόνος αλλάζει τα πάντα...

Το τελευταίο καιρό έχω αλλάξει τον τρόπο που βλέπω σειρές...
Βασικά όταν είναι παλιά δεν υπάρχει θέμα αλλά όταν είναι νέα πλέον περιμένω πρώτα να τελειώσει ο κύκλος και μετά  να την δω.
Επίσης πρέπει να πω ότι έτσι είναι λίγο ποιο εύκολο όσο αφορά την ευχαρίστηση αλλά πολύ ποιο δύσκολο όσο αφορά το χρόνο.
γιατί οι σειρές θέλουν χρόνο...
Και ναι χρόνος δεν υπάρχει...
Παλαιότερα ήθελε χρόνο και χρήμα για να βρεις τους τίτλους που θέλεις και αργότερα με το ίντερνετ ήθελε σίγουρα αρκετό χρόνο για να βρεις και αποκτήσεις αυτό που θέλεις...
μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα αντιστρέφονται ε και ξέρεις τι ακριβώς δεν μπορείς να κάνεις
καμιά φορά νομίζω ότι είναι τρομερά ειρωνικό ότι μπορώ να αποκτήσω μια σειρά σε λίγες ώρες σε πάρα πολύ καλή ποιότητα  και να μην έχω χρόνο να την δω...
Και έτσι αποφάσισα από εδώ και πέρα να γράφω και για ταινίες οι οποίες είναι σίγουρα ποιο μικρές σε διάρκεια ακόμη και από 5 επεισόδια μιας σειράς.
άρα αν και ήθελα να γράφω μόνο για σειρές δυστυχώς δεν γίνεται... και τώρα θα γράφω και για ταινίες...

The Last Man on Earth (2015–

Μίνι σειρά που είναι τόσο μα τόσο αστεία. Και αυτό είναι σπάνιο στις μέρες μας ειδικά΄ αν αναλογιστεί κανείς ότι παράλληλα είναι και post-apocalyptic. Η σειρά παίρνει μέρος στο Αμέρικο όπου δύο χρόνια μετά από ένα ιό που φαίνεται να έχει σκοτώσει κόσμο και κοσμάκη η σειρά ακολουθεί τη ζωή του ενός άντρα οπού είναι τόσο μα τόσο μόνος ...

Αυτό που μου αρέσει πραγματικά πάρα πολύ είναι η ζωή που στήνει ο άντρας για τον εαυτό του όπου είναι πραγματικά τόσο ιδιαίτερη και αντρική (!)  για τον απλούστατο και πολύ ρεαλιστικό λόγο ότι οι άντρες είναι σαν μεγάλα παιδάκια. Πραγματικά΄ πιστεύω ότι είναι ποιο ρεαλιστικό να κάνω μια πισίνα τουαλέτα σε περίπτωση που τελειώσει η ζωή όπως την ξέρουμε παρά να βάλω χιλιάδες παγίδες και να μάθω καράτε….

Δεν υπάρχουν ζόμπι και εξωγήινοι κτλ… αλλά υπάρχει μια μεγάλη απουσία ζωής και φυσικά αυτό το εκμεταλλεύεται η σειρά στο έπακρο. Μετά αρχίζουν και σκάνε και άλλοι άνθρωποι (ένας ένας) και μπορώ να πω ότι κάθε φορά που σκάει ένας νέος χαρακτήρας δημιουργείται ένας νέος κόσμος ζήλιας και ονείρων για τον πρωταγωνιστή!

Και αυτό είναι και το μεγάλο ατού της σειράς ένας χαρακτήρας αρκεί για να φέρει ένα σωρό παράδοξα γεγονότα στην κεντρική ιστορία με πολλές φορές να γίνονται απρόβλεπτα…. Και πολύ κωμικά και τραγικά.

Ένα δευτερεύον στοιχείο είναι ότι οι χαρακτήρες αναπτύσσονται τόσο πολύ και σε επίπεδα όσο περνά ο χρόνος….

Αρνητικά: Λίγα επεισόδιά και πόσο ξενέρωσα όταν έκοψε μαλλί και μούσια…

Θετικά: Απρόβλεπτα αποτελέσματα λόγο πολύ προβλέψιμων αντρικών συνήθειών, πάρα πολύ γέλιο…α! January Jones!

Ξεκάρφωτο: όπως και σε αυτή την σειρά είναι πολύ ωραίο όταν χρησιμοποιούν και αντιγράφουν ταινίες ακόμη και ολόκληρες σκηνές και τις βάζουν πανέξυπνα στην δική τους παραγωγή…  και επεισόδιά σαν βασικό συστατικό στην ανάπτυξη των χαρακτήρων… Μακάρι και οι σειρές εδώ να έκαναν το ίδιο πράγμα με τόση ειλικρίνεια…

Με λίγα λόγια: Εκτός και αν δεν καταλαβαίνετε ότι υπάρχουν και άντρες σε αυτό τον κόσμο δεν μπορεί παρά να γελάσετε με την καρδιά σας... το προτείνω ανεπιφύλακτα 

5*/5

imdb