Logan's Run (1977–1978)

Η σειρά είναι βασισμένη στην ταινία της προηγούμενης χρονιάς(από το 78). Ο λόγος που την είδα ήταν ότι είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και αν κράτησε μόνο μια σεζόν θεωρείται κλασική. Σίγουρα δεν είναι ότι ποιο ευχάριστο να βλέπεις κάτι που είναι γυρισμένο την δεκαετία του 70 με αρχαία εφέ και αντίστοιχες κάμερες.

Η υπόθεση είναι σίγουρα  πρωτότυπη και αν σου θυμίζει κάτι σημαίνει ότι κάποιος την έχει αντιγράψει αφού η σειρά γυρίστηκε στα τέλη του 70. Διακόσια χρόνια μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο υπάρχει μια πόλη κράτος με το όνομα city of domes (πόλη των θόλων, καλό ε;) όπου οι κάτοικοι είναι θωρακισμένοι από την ραδιενέργεια και ζουν σε ένα σχεδόν αυτοματοποιημένο παράδεισο. Μια χαρά θα ήτανε εκτός και αν δεν υπήρχε ή αναγέννηση όταν φτάσεις 30. Κάποια στιγμή λοιπόν μερικοί από τους κατοίκους σκέφτονται μήπως δεν είναι αναγέννηση και είναι απλά φόνος; Έτσι πλέον υπάρχουν αυτοί που προσπαθούν να την κάνουν και λέγονται runners ενώ υπάρχει και μια αστυνομία εκτελεστών αντίστοιχα που λέγονται sand men. Η διακυβέρνηση και καλά γίνεται από υπολογιστές αλλά στην ουσία από κάτι ύπουλους και ελάχιστους ενήλικες (+30).

Η σειρά ακολουθεί 3 άτομα τα 2 από την πόλη και ένα ανδρωϊδές που παίρνουν μαζί τους μετά από τυχαία συνάντηση. Πρέπει να πω ότι ο Ρεμ το ανδρωϊδές θυμίζει αρκετά τον Data από το Star Trek TNG. Και το θέμα της σειράς είναι αρκετά εκνευριστικό και είναι κάτι ανάμεσα σε Doctor Who και Star Trek original series. Τα εφέ είναι τραγικά «κομμένο χέρι» κάτω από το τραπέζι και βαμμένοι τοίχοι για να φαίνονται μεγαλύτεροι οι διάδρομοι.  Όταν και καλά υπάρχει τρελό τεχνολογικό θαύμα παύλα μηχάνημα συνοδεύεται από ήχο υποβρυχίου ττττοοοοοοιον και φυσικά από εφέ σαν να βλέπεις το σύμπαν από μέσα δικέ μου αφού έχεις πάρει LSD ή LCD (άντε και LED με το καλό) όπως έλεγε και κάποιος φίλος. Επίσης σε κάθε επεισόδιο υπάρχει ένα λεπτό πέρα από τα τρία λεπτά σποτ που λένε τι θα γίνει στο επεισόδιο που πρόκειται να παρακολουθήσεις και είναι τόσο μα τόσο εκνευριστικό.

άρα μάλλον τα δυνατά σημεία είναι αλλού και όχι στην χίπικη αισθητική και ευτυχώς και το εννοώ που δεν φορούν παντελόνια καμπάνα. Ειδικά η πρωταγωνίστρια και γενικότερα οι νέες θηλυκές παρουσίες φοράνε σχεδόν τίποτα μακάρι να γίνουν μόδα αυτά τα ρούχα και στην δική μας πραγματικότητα. Η κεντρική ιδέα και οι επιμέρους περιπέτειες είναι πολύ καλά στημένες και οι χαρακτήρες πολύ καλά αποτυπωμένοι. Κάθε επεισόδιο είναι πολύ προσεγμένο όσο αφορά το σενάριο και την πλοκή και το συγκρίνω άνετα με κάθε σειρά του σήμερα. Η διαφορά βρίσκεται στην φαντασία. Αν και τα μέσα χωλαίνουν υπάρχει τόση φαντασία που υπερνικά κάθε εμπόδιο. Μιλάμε για φαντασία όχι αστεία. Πραγματικά ο τηλεθεατής βρίσκεται σε αμέτρητες και διαφορετικές περιπέτειες και είναι πραγματικά από τις λίγες φορές που ζούσα την περιπέτεια και δεν σκεφτόμουν τι θα γίνει με τον μεγάλο κακό. Ίσως τελικά τα φτωχά τεχνολογικά μέσα δίνουν άπλετο χρόνο και χώρο στην ανάπτυξη χαρακτήρων και σίγουρα σε αυτή την σειρά δεν άφησαν ούτε ένα λεπτό να πάει χαμένο και φαίνεται παντού στους διαλόγους στην ανάπτυξη χαρακτήρων και σεναρίου και συγχωρείται βέβαια το τελευταίο τρίλεπτο σε κάθε επεισόδιο που ο Ρεμ κάνει χαβαλέ και μαθαίνει κάτι περισσότερο από τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος χαζούλικο ρομπότ δεν θα γίνεις ποτέ άνθρωπος χι χι χι.

Για τέλος ήθελα να αφήσω την αλληγορία της σειράς. Είναι πολύ έντονη είναι λες και οι πρωτόπλαστοι ανακαλύπτουν τον κόσμο γιατί πραγματικά είναι και σιγά σιγά αποφεύγουν τα φίδια. Είναι λες και η σειρά σου τονίζει ότι είναι το ταξίδι και η περιπέτεια που μετρά και όχι το αποτέλεσμα. Είναι το υποσυνείδητο μήνυμα της σειράς ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να ντύνονται σούπερ σέξι ναι ναιαιαιαιαιαι, εμ όχι το τελευταίο δεν είναι τόσο αλληγορικό.  

Αρνητικά: τα εφέ και η τεχνολογία είναι αηδιαστικά και φαίνονται παιδικά. Μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή υπήρχε η ντίσκο και οι άνθρωποι έπαιρναν ναρκωτικά όχι για να την ακούν αλλά για να έρχονται ποιο κοντά στο σύμπαν και να γίνονται ένα με την φύση καταραμένοι χίπηδες φτου φτου φτου μακριά μας η βρωμιά σας και υποκουλτούρα της μαστούρας κάνατε μόδα και «ακίνδυνα» τα ελαφριά ναρκωτικά βρε ούστ.

Θετικά: Η φαντασία και η ανάπτυξη χαρακτήρων, η μοναδικότητα που είχε το κάθε επεισόδιο, οι θηλυκές παρουσίες και τα υπέροχα σχεδόν ρούχα σχεδόν εσώρουχα τους.

Ξεκάρφωτο: Πέρα από τα πλην και τα συν είναι καταπληκτικό να βλέπει κανείς το πώς σκέφτονταν οι άνθρωποι στο ποιο αναπτυγμένο τεχνολογικά κράτος του κόσμου πριν κάτι δεκαετίες. Είναι τόσο κοντά και σε άλλες φάσεις τόσο μακριά. Καμιά φορά οι διάλογοι που πρέπει να ήταν αρκετά σουρεαλιστικοί για τότε σήμερα φαίνονται νορμάλ και πολλές φορές παιδικοί. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ότι οι κακοί, οι καλοί και το Ρεμ ακολουθούν σετ κανόνων και ήθους κάτι που σίγουρα δεν ισχύει στην δική μας μελλοντική κοινωνία.

Με λίγα λόγια: όντος  είναι κλασικό πρέπει να το δεις και το ξέρεις, απλά όχι με μη φανατικούς γιατί θα βαρεθούν εκτός αν είναι πάνω από 60 έτσι θα γουστάρουν κιόλας και θα σου λένε για την μαγεία των εφέ και τα κόλπα που κάνει ο μάγος της κάμερας .

5*/5

imdb